Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
SALVADOR, 7 JUNI. Het Nederlands elftal ontsnapte zaterdagavond aan een kolossale nederlaag tegen Brazilië. Dankzij een bewonderenswaardig herstel en strijdlust en een even opvallende terugval van de Brazilianen slaagden de Nederlanders er alsnog in een gelijkspel (2-2) in de wacht te slepen. Bij de eerste aanblik een goed resultaat tegen de vice-wereldkampioen, maar na afloop heerste er meer twijfel dan vreugde in het kamp van Oranje.

Wat had Rijkaard bezield om spelers op te stellen die een doorwaakte nacht vol darm- en maagellende, vol misère met diarree en overgeven hadden doorgemaakt? Waarom liet hij Ronald de Boer en Phillip Cocu aantreden, hoewel hij wist dat het duo te zwak en te misselijk was geweest om tegen een van de beste elftallen ter wereld goed te kunnen spelen. Wijsheid en verstand, tactisch vernuft en bluf of domweg angst om met een veredeld reserve-elftal een grote nederlaag te moeten incasseren? Misschien besefte Rijkaard dat na de lange rij gelijkspelen en de recente nederlaag tegen Marokko verlies tegen Brazilië het vertrouwen in zijn coaching opnieuw zou dalen.

,,Als ik Cocu en De Boer niet had opgesteld, had ik met een nog kleinere selectie aan de wedstrijd moeten beginnen'', verweerde Rijkaard zich koel en verstandelijk. ,,Je kunt beter met deze jongens beginnen en ze er uithalen wanneer het niet meer goed gaat, dan dat je invallers opstelt. Dan heb je bijna niemand meer over.'' Het klonk plausibel, maar toch een beetje vreemd. Cocu en De Boer wilden weliswaar graag spelen, maar ze beseften eigenlijk al snel dat van hen nauwelijks iets verwacht kon worden. ,,Als ze toch willen, moet ik ze dan tegenhouden?'' zei Rijkaard kalm.

Na een hoopvol begin, waarin Ronald de Boer op z'n Braziliaans speelde, zakte de rechtermiddenvelder-annex-vleugelspeler diep weg. Geen bal van zijn voet kwam op de plaats van bestemming, hardlopen bleek voor hem niet meer mogelijk. Cocu was al vanaf het begin niet in staat te doen wat hij wilde. Na een half uur hield hij het uitgeput voor gezien en werd hij vervangen door Van Vossen. De Boer mocht doorhobbelen en werd pas in de rust vervangen door Zenden.

Ook Van Bronckhorst en Davids en Neeskens en Doesburg van de technische staf hadden last van hun darmen. Gisteren bleek het virus zich te hebben uitgebreid en meldden meer selectieleden zich ziek. Ploegarts Plemper zei voor een raadsel te staan. ,,De spelers weten wat ze wel en niet kunnen eten. Die nemen geen risico's.'' De door een paar stortbuien geplaagde barbecueparty van vorige week donderdag in de tuin van het spelershotel aan de Atlantische kust, waarbij sponsoren, bestuurders, diplomaten en journalisten aanwezig waren, kon volgens Plemper niet de oorzaak van het onheil zijn.

Opvallend genoeg was Davids net zo zwak, ziek en misselijk als Cocu en De Boer. Maar de kleine vechtjas zette zich gaande de wedstrijd over zijn ongemak heen en was een van de beste Nederlanders. Hoewel hij na zijn grove overtreding in de tweede helft op Emerson een rode kaart had moeten krijgen - zeker omdat hij eerder al een gele kaart had geïncasseerd na een overtreding op Rivaldo. Mogelijk dat andere omstandigheden, zoals de dikke en stroeve grasmat en de vochtige tropische temperatuur ook een rol hebben gespeeld bij een gevoelsvoetballer als De Boer, oorzaken die door hem niet bij voorbaat werden uitgesloten. Rijkaard bleek echter aanzienlijk ontstemd over de houding van De Boer, wiens positie als international mede door het goede spel van Zenden en Seedorf bij de bondscoach ter discussie staat.

Hoe het ook kwam, het Nederlands elftal werd in de eerste helft volkomen weggespeeld door de Brazilianen. De Nederlanders hadden in het maar voor de helft gevulde stadion van Salvador geen antwoord op het tikspelletje vol kunstige vondsten van de thuisploeg. De getructe Leonardo, de slimme Giovanni en de geweldenaar Rivaldo waren de trage en op het dikke gras moeilijk draaiende Nederlandse verdedigers vaak te snel af. Het leek een grote Braziliaanse show te worden, met een regen van doelpunten.

De Brazilianen misten een handvol enorme kansen en bleven vreemd genoeg steken op 2-0 (Amoroso en Giovanni). Daardoor kreeg Nederland de kans terug te slaan. Nog altijd lui spelend en overtuigd van een grote overwinning, zagen de Brazilianen na de rust een verbeten Oranje-elftal op het veld terugkeren. Vooral Zenden en Van Vossen stormden gedreven op de Braziliaanse verdedigers af. Op het middenveld stoorden Davids en Seedorf agressief en gaven ze de middenvelders van de thuisploeg geen kans zich andermaal als goochelaars te manifesteren. Volgens de verwachtingen kwam Nederland terug tot 2-1. Kluivert werd op fraaie wijze aangespeeld door Davids en scoorde bekwaam. Mooier was de gelijkmaker van Van Vossen. Hij speelde Evanilson de bal tussen de benen door, draaide naar binnen en schoot vanaf de rand van het strafschopgebied de bal met een curve in de bovenhoek. Een paar minuten na zijn doelpunt ging Van Vossen in zijn eeuwige overmoed te ver. Hij tikte in het Nederlandse strafschopgebied Rivaldo aan en mocht blij zijn dat de Paraguayaanse scheidsrechter geen strafschop gaf.

Van Nistelrooy had voor een even mooi doelpunt kunnen zorgen. Solerend vanaf de zijlijn, langs de doellijn en voorbij de doelman slaagde hij er echter niet in te scoren. Als gevolg van zijn vreemde actie kon hij alleen nog met een hakbal scoren. Maar in het zicht van de winnende treffer, struikelde de PSV'er.

De Braziliaanse bondscoach Luxemburgo wisselde in de tweede helft de ene na de andere speler. Maar dat was meer om iedereen een beurt te geven dan om de wedstrijd een andere wending te bezorgen. Over twee weken begint namelijk het Zuid-Amerikaans kampioenschap. Morgen wordt de tweede oefenwedstrijd gespeeld in Goiania. Rijkaard hoopt dat het virus zich niet uitbreidt. Zeker is dat Jonk speelt (in plaats van Seedorf) en dat doelman Westerveld als debutant Van der Sar vervangt.

Terug naar Oefenperiode