Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
ARNHEM, 29 APRIL. Samen deden ze een examen voor het Europees kampioenschap voetbal van volgend jaar en beide vielen ze door de mand. Dat overkwam een groot deel van de B-keuze van het Nederlands elftal én de KNVB als organisator van de oefenwedstrijd tegen Marokko. De tweede garnituur van Oranje was gisteravond kansloos tegen de balvaardige Afrikanen (1-2), terwijl de veiligheidsmensen machteloos stonden tegen de Marokkaanse supporters die na afloop met duizenden het veld op liepen om hun overwinning te vieren. Spelers die nog shirtjes stonden te wisselen konden ternauwernood de kleedkamer bereiken. De KNVB en bondscoach Frank Rijkaard spraken van een goede les.

Tussen de eerste en tweede keus van het Nederlands elftal zit toch een wereld van verschil. Vooraf had Rijkaard een aantal spelers geprikkeld. Ze mochten in dit duel bewijzen dat ze ten onrechte niet tot de vaste kern van Oranje behoren. Die gelegenheid was er nu de Barcelona-spelers ontbraken en ook Stam, Davids en Bergkamp niet konden meedoen. Achteraf had de diep teleurgestelde bondscoach, die absoluut een keer had willen winnen, slechts complimenten voor Van Wonderen en Van Bronckhorst. En ook over doelpuntenmaker Van Nistelrooy kon hij weinig negatiefs zeggen.

Een groot aantal anderen zakten in het Gelredome door het ijs. Seedorf bleek in zijn 41ste interland niet bij machte om op het middenveld rust te brengen en de lijnen uit te zetten. Hij moest het onderspit delven tegen zijn equivalent El Hadji, een creatieve en sterke voetballer van Deportivo La Coruna. Seedorf schoof in de tweede helft naar de rechterzijde toen Winter orde op zaken kwam stellen. Vervolgens werd hij naar de kant gehaald. Het zijn zware tijden voor de speler van Real Madrid die in Spanje ook pittige kritiek heeft gekregen van zijn trainer Toshack.

Hoewel hij weinig ondersteuning kreeg van het middenveld, bleek spitsspeler Mols net als in eerdere interlands te licht voor het grote werk. Zowel in handelingssnelheid als fysieke kracht kwam hij te kort. Van Nistelrooy deed het aanzienlijk beter, al wist hij, op een leuke omhaal na, ook geen potten te breken voor het doel van de rijzige doelman Fouhami. Achterin riep Rijkaard de problemen over zichzelf af door het centrale verdedigingsduo Van Wonderen-Konterman, dat bij Feyenoord dit seizoen zoveel succes heeft gehad, uit elkaar te halen. Van Wonderen speelde rechtsback, Konterman kreeg in het centrum gezelschap van ploeggenoot Van Gastel. Die had moeite met de mandekking en kwam in de lucht in de problemen als hij werd geconfronteerd met de lange Marokkaanse spits Hadda. Het eerste doelpunt ontstond door een misverstand tussen Konterman en Van Gastel.

Rijkaard heeft zijn eigen ideeën over posities van bepaalde spelers en houdt daar strikt aan vast. Van Wonderen deed het in voorgaande interlands goed als rechtsback en dus is hij een kandidaat voor die plek in het elftal. Maar ondanks het goede spel van de Feyenoorder moest Rijkaard constateren dat de opbouw te traag verliep en er op het middenveld te veel balverlies werd geleden. De bondscoach had tijdens de wedstrijd nog kunnen ingrijpen maar deed dat niet. Hij had bijvoorbeeld Van Gastel door kunnen schuiven naar het middenveld op de plek van Seedorf, Van Wonderen naar het centrum en Winter als rechtsback laten spelen. Maar in Van Gastel ziet Rijkaard een vervanger van Frank de Boer, dus wordt de Feyenoorder niet op het middenveld ingezet.

Konterman: ,,Jean-Paul ambieert over een paar jaar, als hij op het middenveld loopvermogen tekortkomt, de plek van centrale verdediger. Nu heeft hij vast kunnen wennen. We hebben er bij de bondscoach niet op aangedrongen om zo te spelen als bij Feyenoord. Ik vond het eigenlijk wel logisch. Aan de andere kant was het voor ons moeilijk communiceren met zoveel herrie op de tribune.''

De kakofonie van geluiden kwam niet van de twintigduizend Nederlandse supporters. De fanatieke Marokkaanse aanhang, die verbaal het suffe Oranje-legioen deed verbleken, had het gisteren vooral voorzien op Boussatta. De Nederlandse international van Marokkaanse komaf werd als een soort verrader bij elk balcontact uitgefloten. De Marokkaanse supporters waren uit alle delen van het land gekomen, van Helmond tot Veendam en van Veenendaal tot Rotterdam. Ze zwaaiden fanatiek met rode vlaggen en deden of het een wereldkampioenschap betrof. Ze hadden talrijke spandoeken, waarop onder meer te lezen viel We smelten die kaaskoppen. Maar ook een boodschap aan de speler van AZ: Boussatta, waarom speel je niet bij ons? Je blijft altijd een Marokkaan!

Boussatta speelde tegen El Hadrioui, zijn ploeggenoot bij AZ. De rechtsbuiten van Nederland wekte de indruk dat hij zich niet had gestoord aan de striemende fluitconcerten van de zesduizend Marokkanen op de tribune. Boussatta: ,,Als je bezig bent, merk je daar niet zoveel van. Je kunt er weinig aan doen. Het was zesduizend tegen één. Ik kon moeilijk de tribune in sprinten. Ik heb voor het Nederlands elftal gekozen en daar heb ik geen spijt van. Deze wedstrijd leefde heel erg in de Marokkaanse gemeenschap. Maar hier ben ik pas geconfronteerd met die negatieve geluiden.''

En over zijn duels met El Hadrioui, die hij overigens steeds vaker uit de weg ging: ,,Hij kent mijn zwakke punten. Ik heb in het begin twee keer geprobeerd een actie te maken. Toen dat mislukte ben ik voorzichtiger gaan spelen. Ik hoop volgende keer weer mee te doen.'' Maar ook Boussatta mag niet vreemd op kijken als hij voor de twee wedstrijden in en tegen Brazilië zijn plaats moet afstaan ten faveure van een speler van Barcelona, in dit geval Zenden.

Terug naar Oefenperiode