Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

ROTTERDAM, 2 JULI. Blakend van zelfvertrouwen en niet zonder enige arrogantie bewoog wereldkampioen Frankrijk zich tijdens de finale van het Europees kampioenschap voetbal in de Rotterdamse Kuip over het veld. Misplaatst, zo leek na afloop van de zuivere speeltijd. Pas in blessuretijd maakte invaller Wiltord de 1-0 ongedaan waarna Trezequet de wereldkampioen in de verlenging met een raak schoot ook de Europese kroon bezorgde.

De treffers van beide invallers bezorgden EURO 2000 een terechte kampioen. Over het hele toernooi lieten de Fransen het beste voetbal zien. De wereldkampioen straalde onoverwinnelijkheid uit, maar dreef de houding te ver door.

Italië kon net als de voorgangers echter niet profiteren van de Franse hoogmoed. Met een 1-0-voorsprong verzuimde Del Piero tot twee keer toe verder afstand te nemen. Daardoor kreeg Frankrijk net als in de kwartfinale tegen Spanje en de halve eindstrijd tegen Portugal de gelegenheid de wedstrijd alsnog, enigszins gelukkig, te beslissen.

Op een overwinning van Italië was na afloop van de zuivere speeltijd echter ook weinig aan te merken geweest. De ploeg speelde zoals het hele toernooi met het accent op de verdediging en gaf opnieuw weinig kansen weg. Frankrijk weigerde zoals Nederland in de halve finale de Italianen met aanvallend voetbal te bestrijden en leek de rekening voor de afwachtende houding gepresenteerd te krijgen.

Want niet alleen Italië maar ook Frankrijk begon aan de wedstrijd met de gedachte dat niet verliezen belangrijker was dan winnen. Bondscoach Lemerre weigerde zijn ploeg tegen de Italianen met volle overgave op de aanval te laten spelen. Aanvaller Anelka moest plaats maken voor Dugarry. De langharige Fransman functioneerde als vijfde middenvelder waardoor Henry alleen in de spits stond. De aanvaller van Arsenal kreeg weinig steun van de middenvelders en kon de Italiaanse muur van verdedigers dan ook geen moment aan het wankelen brengen.

Toch zag bondscoach Dino Zoff geen reden zijn ploeg aanvallender te laten spelen. Henry wist zich voortdurend omgeven door vijf verdedigers. Maldini, Iuliano, Nesta, Pessotto en Cannavaro keken tevreden toe hoe Frankrijk de bal op het middenveld liet rondgaan. Bij toerbeurt bekommerden ze zich over opkomende middenvelders en pas bij balbezit mochten Maldini en Pessotto voorzichtig aansluiten.

Het schaakvoetbal leverde in de eerste helft een echte kans op. Henry zag in de 42e minuut zijn mislukte schot in de voeten van Djorkaeff belanden. De vervanger van de geblesseerde Petit was zich niet bewust van zijn vrijheid en schoot gehaast naast. Italië kreeg voor rust geen enkele mogelijkheid. Delvechhio en Totti werkten hard maar kregen net als hun voorgangers Del Pierro en Inzaghi weinig aa nspeelbare ballen. Italië beperkte zich tot verdedigen en liet het speeltuig in balbezit langdurig rondgaan in de achterste linie. De tikjes breed leverde een primeur op. Voor het eerst dit toernooi was Italië meer in balbezit dan de tegenstander.

Bondscoach Zoff besloot zich na 53 minuten ook van een andere kant te laten zien. De oud-doelman wisselde het loopwonder Fiore in voor aanvaller Del Piero. Totti mocht daardoor net als bij AS Roma als schaduwspits optreden. De wissel betaalde zich direct uit. Totti stuurde Pessotto naar de achterlijn. Del Piero fungeerde als bliksemafleider waardoor Delvelcchio de eerste Italiaanse kans tot de openingstreffer kon promoveren. Vijf minuten later verzuimde Del Piero het duel te beslissen door geheel vrij voor doelman Barthez de bal naast het doel te schuiven.

Frankrijk besefte toen pas dat het zich een uur lang met een misplaatste arrogantie over het veld had bewogen. Lemerre bracht met Trezeguet en Wiltord extra aanvallers, maar zag aan de andere kant Del Piero verzuimen in de slotfase de 2-0 in te schieten. Een dure misser bleek in blessuretijd, toen Wiltord de wereldkampioen met een laag schot alsnog een verlenging bezorgde.

Na twaalf minuten in verlenging maakte Trezeguet, de nieuwe spits van Juventus, aan alle onzekerheid een eind door de wereldkampioen met een raak schot ook de Europese kroon te bezorgen. (ANP)