Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Zidane moet president van de republiek worden

Door onze correspondent PIETER KOTTMAN
PARIJS, 3 JULI. De Fransen kennen geen twijfel na de Europese titel. Zidane Zidane, de uitblinker van het EK, moet president van de republiek worden. Frankrijk is weer eens gek geworden.

De blik op het enorme scherm voor het Hôtel de Ville wordt belemmerd door bomen en lantaarnpalen. "We zien niks, maar het is de sfeer, hè", zegt iemand.

Boven de 12.000-koppige menigte, die de EK-finale tussen de "witten en de blauwen" gadeslaat, hangt een doordringende hasj-walm. Gejuich en boe-geroep klinken op als een speler vervangen wordt. Een handjevol ME-ers houdt zich afzijdig, op de Avenue Victoria. Op enkele meters afstand gadegeslagen door twee van hen, mag een pui-plasser rustig uitplassen alvorens hij op de bon wordt geslingerd.

Het staat 1-0 voor de Italianen. Een jongen met een rood-wit-blauwe tulband op zijn hoofd smeekt een willekeurige voorbijganger op zijn knieën om een gelijkmaker. Tegen tienen, vlak voor het einde van de wedstrijd, lopen ouderen en ouders met kinderen alvast weg van wat straks wellicht een plek des onheils gaat worden. Vreemd genoeg is ook de ME vertrokken.

Dan gebeurt het. Bengaals vuur zet het plein in lichterlaaie, het reuzenscherm verdwijnt achter rookwolken, mensen die reeds vertrokken waren rennen terug. Na het tweede, winnende Franse doelpunt in de verlenging staat het stadhuis weer in een rode gloed, maar nu zet de massa zich als bij afspraak in beweging, richting Champs Elysées.

Schreeuwend, vlaggenzwaaiend en zingend drommen duizenden door de Rue de Rivoli. Toeterende auto's zigzaggen met vervaarlijke snelheid tussen de hossers door, trossen supporters op dak en voorkap. Een bus van Cityrama Paris verzandt hulpeloos in het gedrang.

Tot na middernacht houdt de stroom aan, tot wanhoop of feestvreugde van het vastlopende verkeer op Place de la Concorde. Vierhonderdduizend vullen uiteindelijk de "mooiste avenue ter wereld", de helft minder dan twee jaar geleden toen Frankrijk in de finale Brazilië versloeg en wereldkampioen werd. Zoveel mensen als toen op die zondagnacht de Parijse straten vulden, was nog nooit vertoond.

De leuzen van de massa voorzien de Franse republiek van een nieuwe leiding, met favoriet Zinedine Zidane aan het hoofd: "Zizou President!", "Zizou koning van de wereld!", "Trézéguet minister-president!" De echte president, Jacques Chirac, verklaarde intussen in Rotterdam "trots op Frankrijk, trots op de Fransen" te zijn; de echte premier, Lionel Jospin, roemde de aanvallersgeest van de nationale ploeg en noemde de overwinning "goed" voor het afgelopen zaterdag begonnen Franse voorzitterschap van de Europese Unie: "Wat een start!" Zizou zelf erkende dat zijn ploeg moeilijke momenten had gehad, maar dat, "het geheel van de competitie in aanmerking genomen" de overwinning "ruim verdiend" was.

De kranten kopten vanochtend: "De blauwen koning van Europa", "Kampioen van het heelal", "Historisch!" en "Bis!"

Libération concludeert dat 'het wendbare, levendige, technische en vindingrijke Latijnse foot' het gewonnen heeft van de noordelijke variant van 'spierballerij, lange afstand, fysieke confrontatie en het tweegevecht'. Aan dat laatste gaven niettemin ongeveer vierhonderd Latijnse supporters zich na middernacht over op de Champs Élysées, waar de ruiten van een tiental, meest buitenlandse, winkels aan diggelen gingen. Ook werd er geplunderd. Er zijn 31 arrestaties verricht, 16 politie-agenten raakten gewond.

Vanmiddag om vier uur wordt het weer spannend in de straten van Parijs. Dan verschijnen de blauwe helden op het balkon van Hôtel Crillon aan het Place de la Concorde, waarna ze net als twee jaar geleden na de veroverde wereldtitel in een dubbeldekker naar de plaats koersen waar ze thuishoren: aan de voet van de Arc de Triomphe.