Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Door onze correspondent MARC LEIJENDEKKER
ROME, 3 JULI. "Wat een pech", schreeuwt de Italiaanse krant Corriere dello Sport vanmorgen met koeienletters die een halve voorpagina in beslag nemen. En de La Gazzetta dello Sport: "Jammer, groots Italie." Juist na hun mooiste wedstrijd van het toernooi, met de beker onder handbereik, gaan de Italianen onderuit.

We kunnen "met opgeheven hoofd" terugvliegen, schrijft de Gazzetta. Maar de teleurstelling en de verbittering zijn er na de 2-1 nederlaag in de EK-finale tegen Frankrijk niet minder om. Televisie-commentator Bruno Pizzul zei het al direct na de wedstrijd: tegen Nederland hadden we misschien verdiend te verliezen, maar deze wedstrijd niet. Bondscoach Dino Zoff zei ongeveer hetzelfde voor de tv- camera's: "Tegen Nederland hadden we geluk, tegen Frankrijk niet." De algemene analyse in Italië is dat de nationale ploeg op zijn minst gelijkwaardig was aan Frankrijk. Demetrio Albertini hield de Fransman Zinedine Zidane in zijn greep, Alessandro Nesta en Fabio Cannavaro leken een onneembare vesting in de verdediging, en schaduwspits Francesco Totti speelde een wereldwedstrijd. Alleen gold nu hetzelfde voor Italie als eerder voor Nederland: je moet wel de kansen benutten die je krijgt. Iedereen kijkt daarbij in de richting van Alessandro Del Piero. Iemand van zijn klasse had toch zeker een van de twee droomkansen die hij kreeg moeten benutten, schrijven de kranten in koor. De desillusie is groot over de schaduwspits van Juventus. Il Giornale bestempelt de kleine invaller zelfs tot verrader. "Als de Azzurri geluk hebben gehad op dit kampioenschap, hebben ze dat bij de finish helemaal terugbetaald, met teveel rente," schrijft de Corriere della Sera. Een enkeling klaagt over de vier minuten extra speeltijd, maar met zes wissels en wat extra tijd voor de viering van het Italiaanse doelpunt was dat niet onredelijk. "We moeten niet vergeten met wat voor lage verwachtingen we zijn begonnen," zei Andrea Bocelli, die naast de twee tv-presentatoren de wedstrijd had gevolgd. Er werd niet zoveel verwacht van dit team. Maar de wedstrijd tegen Nederland maakte van de Azzurri helden die met bloed, zweet en tranen het fort hadden verdedigd. En daarna hadden de Italianen meer verwacht. President Ciampi was ondanks alles trots. Hij ging na de wedstrijd de kleedkamers in en zei daarna: "Ons nationale elftal heeft bij deze gelegenheid aan het hele continent een buitengewoon positief beeld van ons land laten zien." Ciampi prees de vasthoudendheid en de teamgeest van de Azzurri, en maakte vannacht na terugkomst in Rome bekend dat alle spelers een onderscheiding krijgen. Na alle kritiek op afbraakvoetbal en een overdreven verdedigende instelling is de eer van Italie tenminste gered. Voor het vertrek werden er veel vraagtekens gezet bij Zoff. Hij zou te defensief zijn ingesteld. Dat sloeg om toen Italie bleef winnen, zeker na de wedstrijd tegen Nederland. Serieuze kritiek op zijn wissels of op zijn taktiek in de wedstrijd van gisteren is er niet. Er staat ook niemand klaar om het van hem over te nemen. Maar Zoff zelf hield alle mogelijkheden open. Op een vraag of hij de Italianen gerust kon stellen dat hij op zijn post bleef, antwoordde de Italiaanse recordinternational: "Neen, ik stel nooit iemand gerust."