Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Dennis Bergkamp heeft een punt achter zijn interland- loopbaan gezet. Afscheid van de Oranje-topscorer zonder hoofdprijs

Door onze redacteur ROBERT MISSET

AMSTERDAM, 30 JUNI. Drie minuten voor het einde van de reguliere speeltijd in de halve finale tegen Italië kwam een onverwacht en bitter einde aan de interlandcarrière van Dennis Bergkamp. Ook de opvolger van de opgestapte bondscoach Rijkaard zal de 31-jarige spits niet op andere gedachten kunnen brengen. "Mijn motieven om te stoppen zijn bekend", verklaarde Bergkamp gisteravond in de Arena. "Ik snak naar meer rust tijdens het seizoen en meer tijd voor mijn gezin. Het is alleen triest dat ik zonder hoofdprijs afscheid moet nemen van het Nederlands elftal."

Met 37 doelpunten voor Oranje blijft Bergkamp nog de Nederlandse topscorer aller tijden, al vermoedt hij dat de acht jaar jongere Patrick Kluivert (29 goals) hem snel zal inhalen. Want ook na weer een mislukt, groot toernooi is Bergkamp niet te vermurwen het over twee jaar nog eens te proberen op het WK in Japan en Korea. Dat evenement zou de sierlijke aanvaller toch al moeten missen door zijn vliegangst. "Maar daar heeft mijn vertrek niets mee te maken", zei Bergkamp al eerder tijdens het EK 2000. "Ook als het WK in 2002 in Duitsland zou worden gespeeld, was ik gestopt."

Bergkamp kon zich de afgelopen twee jaar al steeds moeilijker opladen voor wedstrijden met het Nederlands elftal. "De wedstrijden met Arsenal in de Engelse Premier League kosten zoveel kracht dat ik meer tijd wil hebben om te herstellen. Maar die rustmomenten vallen altijd samen met de interlands van het Nederlands elftal." Met zachte stem herhaalde Bergkamp gisteravond dat "de gedachte om na dit EK te stoppen heel sterk is geweest en ik zie geen reden om daar nu op terug te komen". Het afscheid van Rijkaard sterkte Bergkamp slechts in zijn idee om met de bondscoach een tijdperk af te sluiten. "Want ik heb twee jaar lang heel fijn met Rijkaard samengewerkt."

Ook Bergkamp stond aanvankelijk op het lijstje van spelers die een strafschop moesten nemen. Maar Rijkaard besloot zijn nummer 10 te vervangen door Seedorf. "Ik vond zelf ook dat ik wat minder in de wedstrijd kwam te zitten", zei Bergkamp met de hem typerende bescheidenheid. Maar riepen zijn medespelers niet ooit in koor dat je "een speler als Bergkamp nooit moet wisselen?" Die lyriek na zijn schitterende goal in het WK-duel met Argentinië was al een tijdje verstomd. Tot Bergkamp in de kwartfinales van het EK tegen Joegoslavië eindelijk zijn ware gezicht toonde in een nieuwe rol.

Hij speelde als Johan Cruijff in zijn nadagen, als een middenvelder, die het kroonjuweel vormde tussen aanval en verdediging. Tegen de zwak verdedigende Joegoslaven verliep de wisselwerking tussen Kluivert en Bergkamp optimaal en de sensibele aanvaller van Arsenal leek eindelijk af te rekenen met de scherpe kritiek van onder anderen zijn leermeester Cruijff. Opvallend fel beet Bergkamp van zich af.

Hij is nu eenmaal een voetballer die een dergelijke polemiek over zichzelf afroept. Te intens was wellicht het verlangen naar weer zo'n goddelijk 'Bergkamp-moment' als op het WK in Frankrijk, alsof hij die magie nog automatisch kon oproepen. Te schaars waren echter zijn fluwelen acties tijdens het EK 2000 en juist zijn optreden tegen Joegoslavië wekte de indruk dat het mooiste nog moest komen. Eén keer onderscheidde Bergkamp zich weer - in de 15de minuut, toen hij de Italiaan Iuliano passeerde en de bal langs doelman Toldo tegen de paal schoot.

Langzaam ging echter het licht uit, al had Rijkaard hem wellicht meer krediet moeten geven. Het moet een weemoedige gedachte voor Bergkamp zijn geweest dat hij gisteravond voor het laatst het oranje shirt had gedragen. Maar hij leek het nauwelijks te beseffen. "Op dit moment ben ik niet in staat om terug te blikken op mijn laatste EK", prevelde Bergkamp. "Daarvoor is de teleurstelling te groot. Ik voel alleen een leegte." En Bergkamp laat bij Oranje ook een leegte achter.

Maar als het toch weer gaat kriebelen bij Bergkamp wanneer Nederland op 2 september tegen Ierland aan de kwalificatie voor het WK begint? "Dan is het nog vroeg genoeg om te zeggen: 'sorry, ik heb een verkeerde beslissing genomen, ik wil er toch bij zijn'. Maar dat verwacht ik niet. Daarvoor zijn de redenen om dit hoofdstuk af te sluiten te belangrijk voor mij. Ik stop bij Oranje in de wetenschap dat ik geen grote prijs heb gewonnen. Maar deze generatie heeft volgens mij over twee jaar nog wel wat te bieden. Ik zie nog voldoende perspectief voor het Nederlands elftal, ook zonder Dennis Bergkamp."