Attente grensrechter beslist boeiende halve
finale
Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
BRUSSEL, 29 JUNI. Een moedige en
oplettende grensrechter uit Slowakije speelde gisteravond de hoofdrol in
de eerste halve finale van het Europees kampioenschap.
Ene Igor Sramka stak in de tweede verlening van Frankrijk-Portugal zijn vlaggenstok
omhoog, toen Abel Xavier een doelpunt van Wiltord voorkwam. De Franse
aanvaller protesteerde onmiddellijk voor de handsbal van de Portugese
verdediger. De Oostenrijkse scheidsrechter Günther Benkö had
geen overtreding geconstateerd. Hij werd gewaarschuwd door zijn driftig
zwaaiende assistent en ging bij hem verhaal houden. Ondanks heftige
protesten wees Benkö een paar minuten later naar de strafschopstip.
Zidane maakte de golden goal en hielp Frankrijk aan de 2-1
overwinning.
De Portugese spelers reageerden hun woede en teleurstelling op de
arbitrage af. Een cordon veiligheidsmensen stond met zijn gezicht naar
de eretribune, toen zich op het veld wild-west-taferelen afspeelden.
Nuño Gomes kreeg een rode kaart wegens duwen van de
scheidsrechter. Zijn ploeggenoten hadden het gemunt op de grensrechter,
die enkele klappen ternauwernood kon ontwijken. De zwaar belaagde Sramka
werd onder politiebewaking naar de kleedkamer begeleid. In de catacomben
van het Koning Boudewijn-stadion zijn ook nog rake klappen uitgedeeld.
In de perszaal gedroeg de Portugese bondscoach Umberto Coelho zich als
een goede verliezer. Hij respecteerde de beslissing van de
scheidsrechter, maar had ook begrip voor de agressieve reactie van zijn
spelers. "Volgens de regels werd de strafschop misschien terecht
gegeven. Alleen was het moment heel ongelukkig. Bij geval van twijfel
moet een scheidsrechter partij dan kiezen voor de verdediger. Mijn
spelers reageerden op menselijke wijze. Ze waren moe, nerveus en
gespannen", zei Coelho een paar minuten voordat hij zijn ontslag
aankondigde. Hij heeft zijn taak volbracht. Hij heeft Portugal
teruggebracht aan de internationale top.
De Franse bondscoach Roger Lemerre noemde de strafschop "een beslissing
uit het spelregelboekje". Hij sprak over "een groot moment voor de
arbitrage". Lemerre refereerde aan de kritiek die de scheidsrechters
tijdens het EK ten deel valt. Lemerre hoopte dat zijn spelers goed
kunnen herstellen van de zware inspanningen.
Naast Lemerre zat Zidane met een stralende blik achter de microfoon. Hij
was wederom de beste speler van het veld, hoewel hij gisteravond traag
op gang kwam. In de eerste helft werd hij nog afgetroefd door de
Portugese spelverdeler Rui Costa, die in de tweede helft de tol betaalde
voor zijn inspanningen en daarom werd vervangen. Toen kon Zidane het
spel naar zich toetrekken. Met hakballen en schijnbewegingen toonde hij
zijn ongeëvenaarde kwaliteiten. Hij is zonder twijfel de beste
speler van dit toernooi.
Zidane toonde in de tweede verlenging zijn vakmanschap en zijn
verantwoordelijkheidsgevoel. Na 115 minuten vechtvoetbal had hij de rust
en de moed om een strafschop te nemen. In de Brusselse heksenketel
schoot hij de bal onberispelijk in de bovenhoek. "Ik was zeker van
mezelf", zei Zidane na afloop. "Ik had goed gespeeld en dan is een
penalty meestal geen probleem. Mijn hoofd was leeg, mijn rechterbeen was
ontspannen. Ik wist waar ik de bal wilde plaatsen. Ik heb nu de mentale
kracht om zo'n taak te volbrengen."
De golden goal van Zidane was de apotheose van een wedstrijd die
alleen door het scoreverloop een boeiend karakter kreeg. Frankrijk en
Portugal waren te zeer aan elkaar gewaagd om een fraai schouwspel te
bieden. Het ontzag voor de tegenstander viel van de opstelling af te
lezen. De Fransman Djorkaeff en de Portugees Joao Pinto waren opgeofferd
aan het teambelang. Aanvallers moesten plaatsmaken voor verdedigers.
De Portugese openingstreffer kwam letterlijk uit de lucht vallen.
Aanvaller Nuño Gomes bedacht zich geen moment, toen de bal na
twintig minuten plotseling voor zijn voeten rolde. Deschamps had zich in
de buurt van het strafschopgebied laten aftroeven door Conceicao. Met
een ziedend schot maakte Nuño Gomes zijn vierde doelpunt van het
toernooi.
Frankrijk leek aangeslagen door het doelpunt. Van flitsend
combinatievoetbal was gisteravond geen sprake. Portugal bood de
tegenstander weinig ruimte. Zelfs Figo was veelvuldig op zijn eigen
speelhelft te bewonderen. De stijlvolle dribbelaar kon geen stempel op
de wedstrijd drukken. Naarmate het duel vorderde, werd hij overvleugeld
door Zidane. Van een serieuze tweestrijd was geen sprake.
Zidane nam zijn elftal na de pauze op sleeptouw. Het tempo werd
opgeschroefd. Frankrijk ging op jacht naar de gelijkmaker. Zeven minuten
na rust scoorde Henry met een doelpunt waarop de Duitser Müller het
patent had. Met zijn rug naar het doel schoot de Franse aanvaller de bal
in diagonale richting in de verre hoek van het Portugese doel. Henry
dankt zijn derde toernooitreffer aan zijn medespeler Anelka, die zich op
de rand van buitenspel niet zelfzuchtig toonde. In de resterende
speeltijd kregen beide ploegen kansen op het winnende doelpunt. Een
volley van Petit werd uit het doel geslagen door Vitor Baía. Een
afstandsschot van Joao Pinto ging rakelings naast. Aan het eind van de
reguliere speeltijd voorkwam Barthez een Portugese overwinning. De
Franse doelman keerde een snoeiharde kopbal van Abel Xavier. Deze
afgedankte PSV'er met de excentrieke haardracht zou een half uur later
uitgroeien tot de schlemiel van de avond. De hand van Abel Xavier hielp
de Franse voetballers voor de derde keer aan een finaleplaats op een
eindtoernooi. In 1984 en 1998 wonnen ze de titel voor eigen publiek. In
2000 kunnen de Fransen historie schrijven. Nog nooit werd een regerende
wereldkampioen gehuldigd tot Europees kampioen.