Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

De inbreng van Surinamers in het Nederlands elftal is groot. Surinamers in Nederland feesten mee, maar in het stadion zie je nog nauwelijks zwarte Nederlanders. En oranje dragen Surinamers ook niet vaak.

Door onze redacteur MONIQUE SNOEIJEN

AMSTERDAM, 26 JUNI. In de feesttent in het Bijlmersportpark overstemmen de klanken van de Surinaamse kaseko-band volledig het Nederlands volkslied. Zo'n driehonderd Surinamers zijn hier bij elkaar gekomen om de wedstrijd Nederland-Joegoslavië te volgen. Als Kluivert na 24 minuten zijn eerste doelpunt maakt, lijkt het alsof de tent even los komt van de grond. "Het maakt de mensen hier niet uit of Kluivert of Bergkamp scoort", had Franklin Esajas, voorzitter van voetbalclub SV Bijlmer gezegd. "Natuurlijk is het voor mij met mijn dreadlocks een stukje herkenning dat iemand als Davids in het veld loopt, maar het gaat er uiteindelijk om dat het Nederlands elftal wint."

Kluivert scoort zijn tweede doelpunt. Gejoel, geklap, omhelzingen. Esajas heeft vermoedelijk gelijk. Men zou hier niet minder hard hebben gejuicht als Bergkamp had gescoord. Maar is er in de cafés op het Rembrandtplein ook zo enthousiast geklapt toen keeper Edwin van der Sar na zijn wissel diep boog om Kluivert de hand te schudden? Het Oranje-elftal heeft een Surinaamse bondscoach en zeven zwarte spelers in de selectie. Maar waarom tonen de tribunes een overwegend blank publiek? En als het dragen van oranje kleding een uiting van Oranje- hartstocht is, dan zijn de harten in deze feesttent koud. Maar het bruist hier. "Zeker weten ben ik een Oranje-fan", zegt R.R. Jialal (58). Maar de behoefte om in het stadion te zijn voelt hij niet. "Misschien weten Surinamers niet hoe ze aan kaartjes moeten komen", zegt Sandra Willems, als een van de weinigen helemaal gekleed in het oranje, haar twee kinderen dragen een pet met een pluche leeuw. Het Oranje-gevoel is er wel, zegt radio- en tijdschriftmaker Iwan Bottse, maar men aarzelt het te tonen. Tijdens het WK in 1998 was het merendeel van de Surinamers nog voor Brazilië, maar dat is volgens Botsse aan het verschuiven. Naarmate men langer in Nederland woont en er meer zwarte spelers in de nationale selectie staan, groeit de Oranje-liefde. Maar naar het stadion gaat men nog niet. "Dat komt omdat men toch het gevoel heeft er niet bij te horen." En dat is volgens Bottse ook niet zo gek. Want waarom lopen er tussen de mascottes van de voetballers niet méér zwarte kinderen mee, waarom zie je nooit eens een zwarte verzorger en waarom zijn de besturen van de clubs en amateurverenigingen blank terwijl het op het veld krioelt van de Afrikanen en de Marokkanen?

De KNVB heeft volgens hem de morele plicht een actief beleid te voeren om de zwarte supporters het stadion in te krijgen. "Nu overheerst toch het beeld van de blanke staf en de zwarte spelers op het veld die gewoon moeten voetballen en verder hun mond moeten houden." In het Surinaamse radioprogramma Sport in Kleur op de zender van Bottse was die zondagochtend veel gemopperd op de Nederlandse pers en hun kritiek op Seedorf die er na de tweede wedstrijd was uitgehaald. "Seedorf speelt een keer slecht en wordt meteen geliquideerd", vertelde een luisteraar. "De gratie die Bergkamp krijgt, krijgt Seedorf niet."

Vorige week hadden luisteraars volgens Bottse massaal gebeld. Hun advies aan Seedorf: Hou de eer aan je zelf en verlaat het nationaal elftal. Om de feesttent in het Bijlmersportpark te krijgen, is nog een brief aan de burgemeester nodig geweest. Volgens Lesley Hellings, mede-organisator en 'consulent sport voor allochtonen' bij de gemeente Amsterdam, hadden de gemeente Amsterdam en de organisatie van EURO2000 er totaal geen oog voor dat , ,aan de achterkant van de Arena ook mensen wonen". De clubs op sportpark De Toekomst, vlakbij de Arena, moeten wel op speeldagen hun velden aan EURO 2000 afstaan. Na wat gepingpong tussen de centrale stad en Amsterdam Zuidoost (de centrale stad wilde alleen 90.000 gulden geven als tegemoetkoming in de schoonmaakkosten) besloot de stadsdeelwethouder sport te elfder ure een feesttent neer te zetten.

"Natuurlijk wil ik dat Kluivert scoort", zegt Lionel Ritfeld (13) als Kluivert zijn zoveelste doelpunt heeft gemaakt. "Ik ben blij dat een Surinamer dat voor het Nederlands voetbal doet." Een oudere man naast hem verbetert hem: "Kluivert is geen Surinamer, Kluivert is een Nederlander." De jongen haalt zijn schouders op. "Zijn vader en moeder zijn zwart, dan blijf je een neger." Dat de tribunes zo'n bleek aangezicht hebben, is volgens Lionel trouwens eenvoudig te verklaren. "De meest Surinamers hier hebben geen geld voor een kaartje."

Maar volgens de voorzitter van SV Bijlmer zitten de Surinamers wél op de tribunes, massaal zelfs, en in het oranje. Alleen de camera zoekt ze niet. Esajas werkt ook voor SME TV, een omroepvereniging die "de multiculturele samenleving vanuit de eigen beleving wil belichten". "Geef mij een uurtje een camera in handen en ik zal je eens wat laten zien."