De Turkse bank doet in EK-kaarten
Turkije heeft zich onverwachts
gekwalificeerd voor de kwartfinale. Hoe komen de supporters zo snel aan
kaarten?
Door onze redacteur JACO ALBERTS
AMSTERDAM, 23 JUNI. In het kantoortje van de Demir-Halk Bank aan de
Raadhuisstraat in Amsterdam is het dringen. Het nieuws dat hier
toegangskaarten voor de kwartfinale Portugal tegen Turkije op zaterdag
worden verkocht, heeft zich razendsnel verspreid en lokt Turken uit heel
het land, en daarbuiten. Het verassende succes van het elftal heeft
groot enthousiasme losgemaakt.
Engir Gedik, een 25-jarige student economie uit Groningen, heeft alle
wedstrijden van Turkije bezocht, en heeft nu ook een kaart voor het duel
tegen de Portugezen bemachtigd. Het spel van het Turkse elftal in de
eerste twee wedstrijden vond hij niet best, maar Gedik is hoopvoller
geworden na de laatste wedstrijd tegen België. "Zo ver zijn we nog
nooit gekomen."
Waar voor de Portugezen een verkooppunt op het terrein van voetbalclub
A.F.C. in Amsterdam is opgezet, heeft de Turkse voetbalbond de verkoop
van kaarten uitbesteed aan de Demir-Halk Bank die daarvoor haar filialen
in Rotterdam en Amsterdam gebruikt. Veel banktransacties lijken er dezer
dagen niet te worden afgesloten. Vanaf woensdag had de bank
drieënhalve dag om de kaarten te slijten, ook op zaterdag zelf gaat
de bank speciaal open.
De vraag naar kaarten is veel groter dan de 6.500 stuks (totale
stadioncapaciteit 50.000) die beschikbaar zijn gekomen. "De kaarten van
de derde categorie, voor 95 gulden waren woensdag binnen vier uur weg.
Ik verwacht dat die voor de tweede categorie van 165 gulden ook snel
zijn verkocht", zegt K. Kaya die door de bank is belast met de
coördinatie van de verkoop. Branche-manager O. Kavafoglu van de
bank vindt het aantal beschikbare kaarten, vooral de goedkopere, erg
weinig: "Er leven 3 tot 4 miljoen Turken in Europa. Heel veel zijn nu
onderweg om een kaartje te kopen, maar die zullen we moeten
teleurstellen. Zeker van de derde categorie had ik er makkelijk 15.000
kunnen verkopen."
Zes vrienden uit het Duitse Oberhausen, één van hen met
een stapeltje paspoorten in de hand, zijn donderdagochtend uit Duitsland
vertrokken. Op een Turkse tv-zender hadden ze gezien dat in Amsterdam
kaarten voor de kwartfinale te koop zijn en zijn gaan rijden in hun
auto. "Wij ondersteunen ons land", is de verklaring voor de inspanning.
Vanmiddag gaan ze weer terug, om op zaterdag opnieuw af te reizen. "Het
is wel gek dat we die kaarten niet in Duitsland kunnen kopen", zegt
één van hen. En dan is Oberhausen nog tamelijk dichtbij.
Vanochtend waren er ook Turken uit Hamburg en München in het
bankkantoor, zegt de 19-jarige Bekir Zengin uit Amsterdam die nog op
zijn eigen kaarten wacht. "Ze dachten dat ze gewoon kaartjes konden
kopen, maar je krijgt er maar vijf per paspoort. Eigenlijk mag het niet,
maar omdat ze van zo ver kwamen, konden ze toch tien kaartjes per
persoon krijgen."
Kaya van de Demir-Halk Bank zegt dat de regels van Euro 2000 strikt
worden toegepast: "Marokkanen en Nederlanders proberen ook te kopen,
maar dat doen we niet. Ik zie meteen of het een Turk is of niet. En we
checken de paspoorten." De namen van de kopers worden genoteerd op een
lijst en op het kaartje zelf, want toegangsbewijzen voor Euro 2000 zijn
persoonlijk en mogen niet worden doorverkocht. "Dat moet wel met de
hand", zegt Kaya. "Vanochtend was het alleen wel zo hartstikke druk dat
een aantal mensen zelf hun namen hebben opgeschreven. Maar daar waren we
wel zelf bij, dat hebben we gezien."
Zengin toont zijn kaartje van de tweede categorie (165 gulden), geen
naam te bekennen. Ook economiestudent Gedik heeft een kaartje zonder
naam. Hij verwacht dat er uiteindelijk wel zo'n 30.000 Turken aan
kaarten voor de Arena zullen komen. De vrienden uit Oberhausen hebben
hun kaarten, maar zijn boos: "Honderdvijfenzestig mark en dan zitten we
achter het doel, Belachelijk." Gedik probeert ze in het Turks te sussen:
"Dit is wel Euro 2000, niet zomaar een wedstrijd." Dan, in het
Nederlands: "Zo'n organisatie moet er toch ook wat aan verdienen." Op
woensdag, tegen sluitingstijd komen twee Nederlandse politieagenten het
bankfiliaal binnen en beginnen een indringend gesprek. Weer buiten
verklaren ze hun actie: "We hebben ze nog een keer de regels uitgelegd.
Dat er maar een kaartje per persoon verkocht mag worden." Hebben ze dan
aanwijzingen dat de bank zich niet aan de regels houdt? "Nee geen
aanwijzingen. We kunnen er alleen niet de hele dag bijzitten, dus komen
we af en toe langs om het nog eens te vertellen."