Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Iets meer mens

Door GUUS VAN HOLLAND
Vraag een Nederlander wie de beste keeper ter wereld is en hij antwoordt: Edwin van der Sar. Zonder twijfel. Sinds hij door zijn coach Louis van de Gaal werd uitverkoren om bij Ajax de plaats van de soms onzekere Stanley Menzo in te nemen, gaat hij door voor 's werelds beste. Waar Menzo en menig andere keeper zich op hun eenzame post tussen lat en palen te veel door emoties laten leiden, wekt Van der Sar de indruk zijn gevoel in één handomdraai te kunnen verdringen.

Van afstand ziet hij er allerminst uit als een mens van vlees en bloed. Dat staat maar zijn werk als doelman serieus te nemen. Dat strekt maar gewoon zijn lange armen en benen om de bal tegen te houden, dat steekt als vanzelfsprekend met kop en schouders boven het aardse strijdgewoel uit om de bal te vangen. Wanneer de bal hem wel passeert en achter hem in het doel gaat, neemt hij de houding aan van een mens, een verontwaardigd mens. Dat juist hem dat moest overkomen. Wanneer Van der Sar de bal heeft gemist, is dat zelden zijn schuld. Nu hebben keepers dat vaak, die houding: ik kan niet elk schot keren. Maar wanneer Van der Sar wordt gepasseerd, is het zeker: het schot was onhoudbaar. Terwijl toch ook hij te boek staat als mens, en dus onfeilbaar is.

Geruststellend was daarom te zien dat hij sinds een jaar zowaar fouten maakt. Sinds hij keeper is van Juventus, waar men niet zoals bij het Ajax van coach Van Gaal de emotie heeft proberen uit te bannen, tast Van der Sar weleens mis. Zo zagen we hoe hij medeverantwoordelijk was voor de uitschakeling van Juventus in het UEFA-Cuptoernooi door fouten in de uitwedstrijd tegen het Spaanse Celta de Vigo. Geruststellend, omdat hij ook een mens bleek te zijn, die omringd door emotionele en daarom onpeilbare Italiaanse verdedigers zijn verstand verloor.

Edwin van der Sar lijkt in Italië meer mens geworden. Net als veel voetballers vóór hem. Temidden van mensen die zich liever door gevoel laten leiden dan door verstand, zich niet schamen voor passie, waar spelen, zingen en de liefde bedrijven op elk uur van de dag is toegestaan. Daar heeft de koele Hollander waarschijnlijk zijn bloed voelen stromen. Intens kwaad worden en verdriet hebben over wat Hollanders onverstandig noemen: een nederlaag. Intens genieten van een overwinning, dat heeft hij gedaan. He sleeps with angels.

Je kunt meer gecharmeerd zijn van keepers als Ramallets, Soskic, Radenkovic, Mazurkiewicz, Pantelic, Van Beveren, Zubizarreta, Pfaff, Victor Baía, Barthez of Chilavert, Taffarel, Schmeichel, omdat zij arbeidsvreugde en gevoel voor show durfden te etaleren - al was het maar om te beseffen hoe eenzaam en bedreigend het bestaan van een man tussen palen en lat is. Allemaal hebben (of hadden) ze meer uitstraling. Mannen die willen tonen dat zij behoefte hebben aan meer dan alleen de bal uit het doel slaan, mannen die willen tonen dat zij bijzonder zijn. Publiekspelers. Maar als medespeler, verdediger en aanhanger wens je je toch een keeper als Yashin, Banks, Victor, Zoff, Dudek, Kahn of Van der Sar.

Wat de laatste twee betreft. Buiten Nederland en niet alleen in Duitsland wordt Oliver Kahn de beste keeper ter wereld genoemd. Waarom? Misschien omdat hij net iets minder stoïcijns en net iets meer spectaculair keept dan Van der Sar. Om eerlijk te zijn: het is een visie die mij aanspreekt. Dus Edwin, laat nog meer zien. Het zou de aanstaande Europees kampioen niet misstaan. De bal met een zweefduik uit de lucht plukken en dan even genieten van het applaus. Ik weet zeker dat je daarvan houdt. Je bent tenslotte een mens.