Cahier Baan

Nieuws

Achtergrond

Bedrijfsprofiel

Links

Reacties

Door onze redacteur MICHIEL VAN NIEUWSTADT
NIJKERK, 24 JUNI. Gesteund door een gunstige koersontwikkeling toonden aandeelhouders zich gisteren mild tegenover het bestuur van Baan. De softwaremaker voorziet groeikansen op lange termijn, maar waarschuwde dat de reeks moeilijke kwartalen zich kan uitstrekken tot voorjaar 2000.

,,Baan is back.'' Met deze woorden pepten bestuursvoorzitter Mary Coleman en financieel bestuurslid Jim Mooney zichzelf en hun gehoor op, gisteren op een tamme algemene aandeelhoudersvergadering in Nijkerk.

Baan is terug. Met 20 procent minder personeelsleden en, naar wordt gevreesd, voorlopig weinig uitzicht op zwarte cijfers. Daar staat tegenover dat de kosten met meer dan een kwart zijn teruggebracht en dat een grotendeels verse ploeg bestuurders is aangetreden.

Het teruggekeerde Baan is op onderdelen onherkenbaar veranderd. Coleman: ,,In het verleden beschouwde Baan zich uitsluitend als softwarefabriek. Advies en dienstverlening lieten we over aan anderen. Achteraf gezien hadden we het pad van onze concurrenten moeten volgen in plaats van deze business weg te geven.'' Baan wil van 20 procent van zijn pakketten implementatie plus verwante diensten zelf gaan verrichten, een verdubbeling in vergelijking met de huidige situatie.

Minder dan 0,8 procent (ruim 1,5 miljoen aandelen) van het verzamelde aandelenkapitaal van Baan was gisteren verenigd. Vorig jaar nog gaf het stemrecht van de broers Jan en Paul Baan de doorslag in een strijd met morrende aandeelhouders. Dit jaar liet grootaandeelhouder Vanenburg (nu nog 20 procent) verstek gaan. Een kans, zo leek het, om Baan af te rekenen op het miljoenenverlies, de boekhoudtrucs, de vermeende belangenverstrengeling en het gekelderde aandeel. Daarvan kwam echter weinig terecht.

De aandeelhouders beperkten zich tot wat kritische vragen. President-commissaris en voormalig Philips-bestuurder Pierre Everaert ontdeed die vervolgens vakkundig van de angel. Enkele lastige of ingewikkelde vragen negeerde hij - bewust of onbewust - zelfs helemaal.

Van de aldus gecreëerde ruimte maakte het management gretig gebruik om vooruit te blikken en de excuses voor de slechte prestaties van het afgelopen jaar nog eens op een rijtje te zetten. De markt voor de door Baan verkochte bedrijfsapplicaties groeide begin 1998 nog met vijftig procent, maar vertoonde krimp aan het einde van datzelfde jaar. Zoiets is zelden vertoond, meende Mooney. Bestuursvoorzitter Coleman deed er een schepje bovenop: ,,Ik kan me geen branche voor de geest halen waar zich een vergelijkbare stagnatie op zo'n korte termijn heeft voorgedaan'', zei zij. ,,Dit was een unieke gebeurtenis.'' En passant werd wel gewaarschuwd voor al te hoog gespannen verwachtingen. Coleman vreest dat de reeks moeilijke kwartalen, medio 1998 ingezet, zich wel eens kan uitstrekken tot het eerste kwartaal van het jaar 2000.

Op lange termijn is er perspectief, meent Coleman. Onderzoeksbureau AMR voorziet na de millenniumwisseling een groei van 20 tot 25 procent in de markt voor software ter controle en aansturing van interne bedrijfsprocessen, het hart van Baan.

De hieraan gerelateerde markt voor software die communicatie met toeleveranciers en afnemers mogelijk maakt, groeit tweemaal zo snel, evenals de markt voor programmatuur waarmee verkopers werken en bedrijven klantcontacten onderhouden. In de laatste twee segmenten is Baan goed vertegenwoordigd dankzij overnames van bedrijven als Berclain, Caps Logistics en Aurum. Een verwijzing naar de groeiende vraag naar softwarepakketten bij kleine en middelgrote ondernemingen maakte het zonnige perspectief compleet. Ook in dit deel van de markt is Baan goed vertegenwoordigd.

De verzamelde aandeelhouders, mild gestemd door een scherpe koersstijging die afgelopen maand werd gevoed door speculaties over een overname, namen de voortzetting van een naar Nederlandse begrippen uitbundige optieregeling gisteren op de koop toe. In 1993 kreeg Baan van aandeelhouders toestemming 40 miljoen aandelen (op een totaal van een kleine 200 miljoen per eind 1998) te gebruiken voor optieregelingen. Op drie miljoen aandelen na is die ruimte verbruikt, zo liet gisteren Everaert weten. Baan wil een mandaat voor uitgifte van nog eens 7 miljoen aandelen.

Enkele aandeelhouders protesteerden, maar Everaert gaf niet thuis. Elke branche heeft zijn eigenaardigheden, meent de president-commissaris. ,,In de automobielindustrie heb je stakingen, wij hebben dit.''

Everaert verwacht dat de concurrentie de optieregelingen zal matigen als het de branche minder voor de wind gaat. Everaert: ,,Dan doen we daar natuurlijk graag aan mee.''