In deze rubriek, die twee keer per week verschijnt, bericht Marie-José Klaver over ontwikkelingen op Internet. Reacties en tips: klaver@nrc.nl

MARIE-JOSÉ KLAVER
Journalisten zijn geen actievoerders. Het zijn doorgaans rustige en enigszins afstandelijke mensen die proberen zo objectief mogelijk te zijn. Soms vallen ze uit deze rol.

Sinds de gijzeling van de journalist Koen Voskuil van Spits is er een grote groep journalisten in actie gekomen om voor zijn vrijlating te pleiten, per brief, e-mail en kort geding. De meeste journalisten vinden het onrechtvaardig dat Voskuil is vastgezet omdat hij de naam van zijn bron niet wil onthullen. Er zijn voor justitie andere manieren om erachter te komen welke politieman tegen Voskuil heeft gezegd dat de opsporingsmethoden in de zaak tegen Mink K. wellicht niet helemaal zuiver waren.

Interessant is dat e-mail een belangrijke rol speelt als actiemiddel. Tot nu toe waren e-mailacties voorbehouden aan marginalere groepen als krakers, homoseksuelen en 'globofoben' (mensen die tegen de globalisering zijn zoals die het IMF en de Wereldbank voor ogen staat). Maar nu voeren ook keurige redacteuren vanachter hun bureau actie met de computer. Er circuleert een soort kettingbrief, gericht aan minister Korthals, procureur generaal Wijkerslooth de Weerdesteijn, hoofdadvocaat-generaal E. Myjer, hofpresident N. Schipper en vice-president A. Boumans in Amsterdam waarin wordt opgeroepen tot de onmiddellijke vrijlating van Voskuil. De actie is opvallend ongecoördineerd. Je kunt de e-mail ondertekenen en dan? Moet je hem naar een van de e-mailadressen van het ministerie van Justitie of het openbaar ministerie, moet je hem naar alle faxnummers sturen of is een fax genoeg?

Een belangrijke stap in het e-mailactievoeren is overgeslagen. Er is geen centraal adres waar je je ondertekening naar toe kunt sturen en van waaruit uiteindelijke alle handtekeningen naar justitie worden gestuurd. Met als gevolg dat er tal van lijsten met namen van Voskuil-symphatisanten in omloop zijn, wat veel minder indruk maakt dan een e-mail of brief met een lange lijst namen.

Publiciste Karin Spaink heeft nu de rol van coördinator op zich genomen. Zij verzamelt de digitale handtekeningen van adhesiebetuigers en stuurt zo nu en dan een nieuwe lijst naar justitie en de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ).

Op het web is weinig te merken van acties voor Voskuil. Op de site van de NVJ, Villamedia, staan wat kleine berichten over de zaak. In het discussieforum van de site staan slechts drie berichten over Voskuil, een van een collega van Spits, een van de Spits-redactie en een van Hans Verploeg, de secretaris van de NVJ.

Ook op de site van Spits is weinig belangstelling voor Voskuil. In het forum staan slechts een paar berichten van lezers. In het redactionele deel van de site moet je goed zoeken naar een artikel over de zaak. Links naar oudere artikelen ontbreken. Het dagboek dat Koen Voskuil volgens het ANP vanuit het Huis van Bewaring heeft geschreven ontbreekt. De redactie antwoordt niet op de twee dagen geleden gestelde vraag of het dagboek ook op de site wordt gepubliceerd. De domeinen koenvoskuil.nl en freekoenvoskuil.nl zijn nog vrij. Wie maakt een mooie protestsite? De aanzienlijk minder geletterde en minder kapitaalkrachtige van de 'Belgrado 4' hebben tenslotte ook een website gemaakt.

Protestbrief: www.villamedia.nl/brief
Villamedia: www.villamedia.nl
Spits: www.spitsnet.nl
Belgrado 4: www.debelgrado4.nl