'Leg financiële markten aan banden'
Door onze redacteur HANS BUDDINGH'
In Azië klinkt de roep al langer, maar
ook in Europa worden nu steeds vaker pleidooien gehouden om de
financiële markten aan banden te leggen.
ROTTERDAM, 5 SEPT. Helmut Schmidt schreef in het jongste nummer van het
weekblad Die Zeit een artikel onder de weinig verhullende kop 'De
globale waanzin'. Niet Rusland of de Aziatische crisislanden zijn
volgens de Duitse ex-bondskanselier verantwoordelijk voor een dreigende
wereldwijde economische crisis, maar de speculanten met hun hot money.
Het (dis)functioneren van de grenzeloze markt staat sinds de nieuwe
crisisgolf in de financiële wereld meer dan ooit op de agenda. Het
gaat niet zozeer om de voortschrijdende liberalisering van de handel in
goederen en diensten, maar om het vrije verkeer van kapitaal dat de
wereld 24 uur per etmaal in zijn ban heeft.
De meeste aandacht kreeg afgelopen week de Maleisische premier Mahathir
Mohamad, die beperkingen voor de handel in de Maleisische munt ringgit
invoerde. Nu geldt Mahathir met zijn herhaalde tirades tegen
,,criminele'' en ,,gewetenloze'' speculanten op de internationale fora
als een niet bijster serieus te nemen buitenbeentje, maar ook Hongkong -
algemeen beschouwd als het summum van laisser faire - is sinds kort niet
langer bereid de markt haar gang te laten gaan. Vorige maand pleegden de
monetaire autoriteiten hoogst ongebruikelijke interventies op de
aandelenmarkten. En gisteren kondigde Hongkong zelfs een verbod op
bepaalde speculatieve transacties aan in de drie belangrijkste aandelen
op de beurs.
Ook in Europa klinkt de roep om de financiële markten aan banden te
leggen.
In Duitsland is het de sociaal-democratische SPD die zich er in de
aanloop naar de verkiezingen sterk voor maakt. En de Franse
socialistische premier Lionel Jospin laat zich in dezelfde zin uit.
In de boezem van internationale financiële instellingen, zoals het
Internationaal Monetair Fonds (IMF), is chef-econoom van de Wereldbank
Joseph Stiglitz al enige tijd de meeste spraakmakende pleitbezorger van
beperkingen voor wereldwijde geldstromen. Kwetsbare opkomende
economieën moeten volgens Stiglitz de mogelijkheid hebben het korte
kapitaalverkeer aan banden te leggen.
De directe buitenlandse investeringen in echte bedrijfsactiviteiten
moeten volgens Stiglitz ongemoeid blijven, want die leiden tot directe
welvaartsvergroting.
De gezaghebbende hoogleraar aan Stanford University meent enkele goede
argumenten te hebben.
Zijn meest fundamentele punt is dat de wereldgemeenschap - met de
miljarden dollars aan hulppakketen voor crisislanden - via het IMF
opdraait voor de risico's van roekeloze beleggers die zich in het
ongeluk storten. Het is niet meer dan logisch dat de overheid probeert
deze inefficiëntie van de markt te corrigeren. Bovendien kan een
individueel land door een bank- of valutacrisis wel meer dan 10 procent
van zijn bruto binnenlands product verliezen. Het gaat dus in feite om
het beperken van negatieve externe effecten, zoals dat ook gebeurt door
regelgeving op het gebied van milieubescherming.
De vooraanstaande econoom Paul Krugman van het Massachusetts Institute
of Technology (MITI) voegde zich in het septembernummer van het
zakenmagazine Fortune in het koor van Stiglitz. Achter een veilige
beschutting tegen speculatiekapitaal kunnen crisislanden gemakkelijker
de rente verlagen en de economie stimuleren. In een open brief op de
website van Fortune aan premier Mahathir waarschuwt Krugman wel dat de
tijdelijke restricties geen alternatief zijn voor hervormingen.
Deskundigen wijzen op landen als China en India, die door hun
restrictief kapitaalverkeer in de Aziatische crisis relatief
ongeschonden bleven. Ex-bondskanselier Schmidt in Die Zeit: ,,Net als
het internationale luchtverkeer heeft ook het internationale geldverkeer
dringend behoeft aan regelgeving en controle.''