|
|
CS VRIJDAG
|
Leegte na de ramp
Dan rest er niets dan echo en ellende. Waar iemand stond zie je de kraters roken. Naar daders kan alleen worden gegist. Spoorloos zijn zomaar lijf en lach. Je mist Heel erg de mensen die je niet eens kende, Alsof er in je ziel is ingebroken.
GERRIT KOMRIJ (Uit Cultureel Supplement van 2 juni 2000 )
|
Bovenkant pagina |
|