N R C   H A N D E L S B L A D  -  C O L U M N S
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

PAUL DE LEEUW
Eerder verschenen
columns


JL HELDRING
HJAHOFLAND
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG
ELSBETH ETTY
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
LEO PRICK


LEEUWENBEKJE

9 december 2000

Aart


Als kind had ik een droom: predikant en organist tegelijk zijn. Een in excelsis duobaan. Ik trok een zwarte jurk van mijn moeder aan. Deed op zondagmorgen de preek, om vervolgens de jurk uit te trekken en achter de piano de gezangen te voorzien van muziek. Mooie droom, maar anders is het gegaan.

Wat zou Aart Zeeman als kind gedroomd hebben? Een goed journalist worden? Aart groeide op in een beschermd gezin, kreeg een brave opvoeding. Aart korfbalde. Als hij sportte ging de hele familie mee. Je kunt scóren Aart, werd hem verteld. En Aart die zich fanatiek verdedigde rond de korfbalmand, wílde ook scoren. Alleen waren er nog zoveel andere spelers op het veld. En dat is een beetje zijn lot. Ik wíl wel scoren, zegt hij 's morgens tijdens het scheren tegen de spiegel, maar het veld is zo groot. Alles zit tegen. Zelfs zijn Gillette G2 scheermesje, want als zijn haartjes zich terug willen trekken voor het tweede mesje, zegt het: rot op Aart...

Aart zit bij Netwerk, heeft maandagdienst. Ik kijk voornamelijk 's nachts naar de vier-keer-achterelkaar-herhalingen. Bij andere presentatoren zie ik nog kleine verschillen, maar als Aart zichzelf herhaalt, gebeurt er niets.

Ik daarentegen, word agressief: Anchorman, get a life!!! Afgelopen maandag had Aart de volgende onderwerpen: vuurwerkslachtoffers Enschede in gevecht met de staat, grasmat Arena in problemen en de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Toegegeven, met deze onderwerpen kun je weinig. Maar Aart doet alsof hij CNN breaking news in de klauwen heeft. Scoop-ie-doo, denkt Aart Shaw. Too close to count, ik ga scoren!

Eerst in conclaaf met Tim Pam Pet Dekkers over Enschede en haar strijd tegen de staat. Tim manifesteert zich als een licht ontvlambaar rotje. Alleen is het lontje eruit. Tim Pam Pet praat vurig en Aart piest het vuurtje uit met: "Tim, tot gauw". Nee, dan de grasmat van de Arena. Friese journaliste met stagebaan bij Netwerk vraagt diverse malen in reportage: "Op zo'n veld: vind je het verantwoord om te spelen?"

Heerenveen vond de grasmat niet oké en een expert, F. Marinus (VUT-ijsmeester die tegen zijn wil uit het Gianni Romme suupcafé werd weggeplukt om iets te zeggen over gras) ging serieus tips geven voor de 24ste grasmat.

Aart bekeek het allemaal en sloot fenomenaal af: Binnenkort zullen de internationale bonden zich buigen over dit grasprobleem (doen ze in Nice). En Aart braakte de volgende zin er alweer uit: Willem Post als de deskundige van Amerika. Elke Amerika-deskundige heeft inmiddels de dertiende maand al ruim binnen en dankt god op de blote knieën dat de beslissing uitblijft. Willem Post kan nu eindelijk financieel iets aan de tanden laten doen. Bush zit als een Reagan op zijn range zegt de Amerika-deskundige. Reagan zit volgens mij naast Nancy in de veronderstelling dat hij Bugs Bunny is. Willem Post kloekt als een kip zonder kop en de andere kip, Zeeman, kijkt naar het onweer en neemt afscheid met: goedenavond, dit was Netwerk. Nee, dit was zielig werk. Wij gingen vroeger wel eens shoppen in zo'n Zeeman filiaal: goedkoop, maar je kunt lekker graaien in grote bakken afgedragen spul. Aart Zeeman staat voor hetzelfde: graaien in afgekloven onderwerpen. Als hij 's avonds thuiskomt duikt Aart snel zijn bed in en droomt van een glanzende korfbalcarrière. Hij staat met bal onder korf, draait naar links en naar rechts, maar kan niet afspelen dus probeert het zelf. Hij scoort! Zondags in de kerk dankt hij zijn schepper voor deze overwinning. De dominee knikt hem bemoedigend toe om vervolgens op het orgeltje een deuntje te spelen. They are the champions, my friends!

(www.hethol.nl)

Paul de Leeuw

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad