DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en
schrijf Tom Rooduijn
rooduijn@nrc.nl
JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG
T O M R O O D U I J N
11 oktober 1999
Sekssite-gijzeling
Amerikaanse tieners zagen ineens harde porno verschijnen toen zij zich
bij een vertrouwde amusementssite aanmeldden. En steeds als zij zo'n
sekssite probeerde weg te klikken, verschenen nieuwe collecties
pornofoto's op het scherm. Alleen door de computer uit te zetten konden
ze zich aan de pornoketenen ontworstelen. Soortgelijke ervaringen
hadden argeloze computergebruikers die via Alta Vista op zoek waren
naar de Harvard Law Review, of informatie zochten over
bijvoorbeeld kinderzitjes, tornado's of Kosovo. Page jacking is
de naam voor deze agressieve manier van klantenbinding door de
seksindustrie.
Zo'n twee procent van alle sites op het world wide web zou ten prooi
zijn gevallen aan opzettelijke vervalsing van digitale antecedenten
('metatags'). Hierdoor geraakten computergebruikers in de wurggreep van
pornosites als taboosisters, taboohardcore of
tabooanimals.com - thans niet meer bestaande adressen -
en werden daar 'gegijzeld' tot ze ten einde raad tot de 'uit'-knop hun
toevlucht namen. De daders zijn opgespoord, aldus de International
Herald Tribune: een Australisch pornobedrijf en een Portugese
hacker. Maar waren alleen zij verantwoordelijk voor de naar schatting
25 miljoen door frauduleuze pornoboeren 'gekidnapte' pagina's op het
World Wide Web?
Voor De Draad van donderdag surfde ik langs sites die aan The Blair
Wich Project waren gelieerd, en belandde via een overzicht van
TBWP-links bij een site waarin 'oorspronkelijke, expliciete maar niet
in de film opgenomen beelden' van het vrouwelijke hoofdpersonage waren
te zien. Nieuwsgierig klikte ik de link aan, belandde bij een pornosite
met 'naakte beroemdheden' en werd bij mijn verwijderpogingen
meegesleurd in een cascade van tevoorschijn floepende sekssites met
uiteenlopende specialisaties. Wat heeft een exploitant van sekssites
aan onvrijwillige klanten, die zich alleen maar aan de opgedrongen
plaatjes en aanbiedingen ergeren? Het gaat de
'webpagina-kidnappers' vooral om het 'scoren' van zoveel mogelijk
'hits', waarmee ze weer meer reclame-inkomsten kunnen binnenslepen.
Bovendien hopen ze dat van hun schoten hagel steeds ten minste
één kogeltje doel treft en een nieuwe abonnee wordt
genoteerd.
Inmiddels in de Verenigde Staten is onder de naam ['Enough is Enough'
LINK www. enough.org] een pressiegroep opgestaan, die vooral kinderen tegen ongevraagde porno wil beschermen. Op een 'Fact Sheet' brengt de
groep de werkwijzen van de seksindustrie op Internet in kaart. Enough
is Enough onderscheidt een aantal 'verborgen manieren' om mensen
pornosites binnen te loodsen: via een op een 'officieel' webadres
gelijkende domeinnaam bijvoorbeeld. Wie
www.whitehouse.com in plaats van .gov intikt,
krijgt porno, evenals wie per ongeluk www.wetscape.com of www.sharware.com intoetst. Daarnaast worden doelgericht degenen naar pornosites gesluisd die
nietsvermoedend trefwoorden intikken als 'toys', 'dollhouse', 'girls',
'boys', 'pets' of 'Beanie Babies'.
"Nieuwsgierigheid van kinderen en tieners is gewoon en gezond", schrijft
Enough is Enough, "maar als ze op zoek gaan naar informatie over
seksualiteit op Internet worden ze geconfronteerd met negatieve, anti-
maatschappelijke boodschappen die voor altijd hun kijk op seksualiteit
en relaties kan veranderen."