DE DRAAD
Eerder verschenen columns
De column De Draad verschijnt vijf keer per week. Lees De Draad en schrijf Tom Rooduijn
rooduijn@nrc.nl
JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG
|
T O M R O O D U I J N
29 september 1999
Gratis?
Het gratis plaatje bij de kauwgom is in het digitale tijdperk gratis
kauwgom bij het plaatje geworden. Tegenwoordig worden je gratis
telefoons, Internetdiensten en binnenkort ook computers aangeboden in
ruil voor een eenvoudig abonnement. Hoe rekbaar is het begrip gratis?
Geen bedrijf is toch zo goed zomaar spullen en diensten weg te geven?
Voor niets gaat toch alleen de zon op? Wie tot de honderdduizenden
nieuwe abonnees behoort waarop de 'gratis' Internet-aanbieders nu al
bogen, is maar half geïnformeerd om niet te zeggen misleid: de
folders maken geen melding van de werkelijke beweegredenen.
Bedrijven die 'gratis' Internet aanbieden, verdienen grofweg op drie
manieren geld aan de klant. Ten eerste betaalt de telefoonmaatschappij
waarbij ze zijn aangesloten een percentage van de telefoontikken: KPN-
dochter Freeler stopt dus de centjes in haar broekzak die zij uit
vaders vestzak voor de geleverde inspanningen krijgt. Ten tweede is het
abonnee-bestand van de 'gratis' aanbieder interessant voor verkoop-,
marketing- en reclamedoeleinden. Anders gezegd: de aanbieder brengt
alle persoonlijke gegevens die u bij aanmelding moet invullen in kaart
en drijft daar handel mee. Traditionele reclame schiet vaak haar doel
voorbij. Door de veelheid van media en het grillige lees- en kijkgedrag
van de consument, zijn reclame-uitingen nu vaak als een schot hagel:
slechts een paar kogeltjes treffen doel. De 'gratis' aanbieders hebben
de consument verleid tot het opgeven van nauwkeurig omschreven
'klantprofielen', waarmee veel doelgerichter reclame kan worden
afgevuurd. Op de transacties die hierdoor worden afgesloten, kan de
aanbieder eveneens een percentage claimen.
Ten slotte is er de rechtstreekse binding met de klant, die de aanbieder
perspectieven op een beursgang biedt. Het voornaamste contact loopt nu
nog hoofdzakelijk via de 'helpdesk' á F 1,05 per minuut. Maar
Internet, leert de ervaring van providers, werkt als een
geestverruimend middel: wie er eenmaal van heeft geproefd, kan niet
meer zonder en wil steeds meer en beter. Daarin schuilt misschien wel
de belangrijkste bron van inkomsten van de gulle gevers. De argeloze
consument heeft nu nog aangesloten op een eenvoudige, uitgeklede
Internet-vorm. Maar via zijn telefoonmodem wordt hij in de toekomst
'lekker' gemaakt met allerlei technische toepassingen die dankzij de
breedband-kabel mogelijk zijn: video-on-demand, televisie, homeshopping
en razendsnel surfen. Het is als het ontginnen van braakland: eerst na
het zaaien kan worden geoogst.
|
|