DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

T O M   R O O D U I J N

5 augustus 1999

Wortel en bijl

Het einde van het dagblad in de traditionele vorm, zoals voorspeld door Nu-hoofdredacteur Merien ten Houten in voorafgaande afleveringen van deze rubriek, lijkt te worden ingeluid door The Orem Daily Journal. Deze krant bestond weliswaar pas sinds oktober vorig jaar als onderdeel van een zevental regionale kranten in de Amerikaanse staat Utah, maar toch: vanaf deze week verschijnt The Orem uitsluitend nog in elektronische vorm.

"Daarmee is het nietige krantje het eerste dagblad dat overstapt naar een virtueel bestaan", meldde de Volkskrant dinsdag. "De toekomst van kranten bevindt zich op het web", citeert de krantenuitgever L. Oldham. Voor de drukkers en bezorgers is geen emplooi meer, de redactie en de afdeling rubrieksadvertenties blijven operationeel.

Internet als bijl aan de wortel van het dagbladbedrijf? In Nederland zal het voorlopig niet zo'n vaart lopen al is waakzaamheid geboden. Het Internet heeft hier nog niet de brede verspreiding die het in de Verenigde Staten kent. Bovendien wordt in onze contreien sterker gehecht aan de traditionele, papieren verschijningsvorm. Niet voor niks komt het merendeel van de reacties op deze site uit het buitenland, waar Nederlanders de voeling met 'hun' krant via Internet hogelijk op prijs stellen. Een goed voorbeeld van die binding ontving ik uiteraard per e-mail van Hank J. Reinink te Toronto.

"Ik woon al 42 jaar in Canada en ik heb al die tijd trouw de overzeese NRC gelezen", schrijft Reinink. "Soms kon het 'nieuws' me minder schelen dan artikelen die beschrijvingen gaven van het leven in Nederland. De kwaliteit, de smaak en geur, de gevoelens. Nu jullie op het Internet zijn, lees ik NRC's 'korte versie' elke dag. Bij jullie komt die pas laat in de middag uit, maar hier is hij er lekker vroeg. Ik lees hem elke dag omdat ik prijs stel: 1. Op de Nederlandse versie van het wereldgebeuren, en 2. Op nieuws uit Nederland, wat niet belangrijk genoeg is voor de krant hier. De rol van kranten is veranderd door het web, natuurlijk, maar hij is niet verdwenen. Ik lees nog steeds de 'Globe and Mail', cover to cover en elke dag, om de Canadese versie van het nieuws bij te houden, ondanks dat die krant ook op het web te vinden is."

Voor Reinink geldt, zoals voor veel Nederlanders in het buitenland, de Nederlandse webkrant als een uitgelezen manier om van wel en wee in het vaderland op de hoogte te blijven. Hij acht het als een gemiste kans dat daar vooralsnog geen geld mee wordt verdiend: "Jullie moeten adverteerders vinden, die ons, buitenlanders, iets willen verkopen. Een nieuwe bron van inkomsten." Van de videoclips die de afgelopen maand in deze rubriek - en op Nu.nl - waren te zien, nam Hank Reinink geen kennis. "We hebben hier CNN, zoals overal op de wereld, en die vervult die rol beter dan ooit mogelijk zou zijn op dit kleine scherm. En ook veel sneller, want je hoeft het niet eerst te 'downloaden'. Ik had van NU nooit gehoord tot U er over schreef. Ik zal ze eens proberen, maar alleen voor de grap. Houden jullie het maar bij woorden en een paar foto's, laat geluid en video aan anderen over, en jullie zullen je rol uitstekend vervullen. De NRC is niet verminderd in waarde voor mij, alleen wat anders geworden. Ik heb hem sinds 1945 trouw gelezen, en ik ben blij dat ik dat nu weer dagelijks kan doen."

Dank voor deze bemoedigende kanttekening bij onze digitale editie.