DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

T O M   R O O D U I J N

22 juli 1999

De Wit (4)

Dagelijks wordt een grote hoeveelheid geluid en bewegend beeld over ons uitgestort, zonder dat we daarop een wezenlijke greep hebben: we kunnen kiezen uit een beperkt aantal kanalen, waarop een voor ons geselecteerd aantal programma's wordt uitgezonden op tevoren vastgestelde tijdstippen. Dat gaat veranderen, is de overtuiging van Harry de Wit, Business Consultant Publishing bij Cap Gemini. Zoals op Internet binnen korte tijd een enorm tekstreservoir toegankelijk is geworden, zal dat dankzij 'interactieve televisie' ook gebeuren met de schat aan materiaal die nu nog in de audiovisuele archieven ligt te verstoffen. Bij Cap Gemini is een pilot gemaakt die inzicht geeft in een op elke individuele kijker toegesneden aanbod.

In het videofragment toont Harry de Wit onder meer de toepassing van videomail

Met een draadloos toetsenbord heeft De Wit een scherm ingesteld op de voorkeuren van het gezinshoofd - zich haastend erbij te vertellen dat met de komst van de spraakherkenning dit toetsenbord, een onhandige instrument, overbodig wordt. Er verschijnt een advertentie van een nieuw Mercedes-model. "Ook reclame wordt geheel aangepast aan de gebruiker. Bij adverteren geldt niet meer de kwantiteit, maar de kwaliteit." Anders gezegd: nu wordt de kijker bestookt met commercials als wild met een schot hagel in de hoop dat één kogel doel treft. Straks wordt de juiste commercial op het juiste moment op de juiste persoon afgevuurd. "Mercedes heeft er wel honderd gulden voor over om te adverteren bij een dure-auto-rijder die net voor het beslismoment van een nieuw exemplaar staat." Nu logt De Wit in als de tiener Lisa; meteen klinkt een andere achtergrondmuziek door de ruimte: house-achtige klanken. Ook de reclame wordt anders: een advertentie voor de video van de film Titanic. Maar als je helemaal niet gediend bent van dit soort opdringerigheid? "Je kan je apparaat daarop instellen, zoals de ja/nee-sticker op de brievenbus", voorspelt hij, "alleen wordt het kijken naar dit soort interactieve televisie dan een stuk duurder."

Tv-spelletjes kunnen worden 'geadopteerd' door bedrijven, zegt De Wit terwijl hij op het scherm een scène uit het programma Rad van Fortuin laat zien. "Winkelketen Blokker kan de verkoop proberen te bevorderen door mensen thuis te laten meespelen, met de mogelijkheid een prijs uit het Blokker-assortiment te winnen." Maar ook educatieve toepassingen liggen volgens de Cap Gemini-consultant binnen het verschiet. "Teleac zendt sinds jaar en dag heel waardevolle content uit, maar die wordt op onmogelijke tijdstippen uitgezonden. Je moet zelf kunnen bepalen wanneer je je cursus volgt, en die moet zich aanpassen aan jouw tempo. En de cursus moet interactief zijn: maak je een fout, krijg je de gelegenheid die te herstellen. Een ander, die het antwoord goed heeft, gaat ondertussen gewoon verder. Als je een taal leert, kan je de docent napraten en gecorrigeerd worden als je uitspraak niet goed is."

Voor de educatieve zendgemachtigde betekenen de mogelijkheden van interactieve televisie een geheel andere manier van planning en registratie: "Je moet de structuur van je lesstof in componenten opbouwen, herhalingsstof en verdiepingsstof onderscheiden. Opnamen moeten niet meer lineair maar bloksgewijs plaatsvinden." Volgens De Wit is dat trouwens de toekomst van alle iformatieve tv-programma's: "Bij het 8-uur-Journaal moet ook zowel naar onderwerp als naar diepgang verschillende keuzemogelijkheden hebben. Omdat niet iedereen over hetzelfde onderwerp hetzelfde wil weten, moet je kunnen kiezen uit de headlines of het complete verhaal, met achtergronden, analyses en grafieken -en uit alle variaties daartussen."

(Wordt morgen vervolgd)