DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

T O M   R O O D U I J N

5 juli 1999

Cyberreizen

Reizen wordt met de introductie van Internet nooit meer wat het geweest is, meldde vorige week de Herald Tribune. Niet alleen vanwege de talrijke on-line-reisbureaus en op het net adverterende reisgidsen, VVV's en hotels. Nee, Internet is in hoog tempo de functie van de ansichtkaart aan het overnemen. Dankzij de snelheid van dit medium is de tijd voorbij dat de thuisblijver gedoemd was spoorzoeker te zijn. In Bangkok stellen exploitanten van veelal illegale 'Internetcafés' de westerse rugzaktoerist in staat contact op te nemen met het thuisfront, een vorm van dienstverlening die in grote Aziatische steden al booming business zou zijn.

Uit gesprekken met de jonge, vaak maandenlang rondtrekkende backpackers blijkt dat Internet het reisprogramma wezenlijk beïnvloedt. Liefst dagelijks wordt in een cybercafé e-mail opgehaald en verstuurd, en informatie vergaard over lokale bezienswaardigheden en het verloop van de route. Maar een groot aantal reizigers, dat elke dag geruime tijd achter het scherm doorbrengt, doet meer: het lezen van de kranten thuis, het bekijken van de bankrekening en het omrekenen van de lokale munteenheid in dollars. Internet stelt de reiziger ook in staat te blijven handelen in aandelen, al reizende een therapie te vervolgen of door een favoriete webcam te spieden. De ideale manier om heimwee te bestrijden: ver weg en toch thuis.

Het komt ook voor dat twee wereldreizigers een ander stel ontmoeten, er vriendschap mee sluiten en gedurende de rest van de reis blijven communiceren. Zo kan een maand later op een locatie aan de andere kant van de aardbol opnieuw een afspraak worden gearrangeerd. Al is het technisch mogelijk om, uitgerust met een opgetuigde mobiele telefoon, geheel onafhankelijk van het cybercafé al surfend en e-mailend rond te trekken, de prijs en het gewicht ervan zullen veel rugzaktoeristen nog afschrikken. Maar gelet op de ontwikkeling van dit soort apparatuur in het verleden, kan de draagbare, betaalbare en wereldwijd bruikbare palmtop niet lang meer uitblijven. Zoals met de verbreiding van Internet de VS, Singapore en de Scandinavische landen voorop liepen ('The information elite'), zal dat met de popularisering van dit hebbeding ook wel het geval zijn.

Tot de tijd dat geen reiziger meer zonder zo'n Universele Communicator op pad gaat, is in de internationale toeristencentra een goed belegde boterham te verdienen met Internetcafés. Dan bedoel ik niet van die alternatieve, naar hash riekende holen met een beduimeld en aftands computertje, maar strak en smaakvol afgewerkte winkelachtige ruimtes met de nieuwste apparatuur en razendsnelle verbindingen. De betaling geschiedt volautomatisch na het invoeren van de creditcard.

Het opzetten van zo'n keten Internetwinkels, zeg maar 'Connection Houses', in de belangrijkste toeristische knooppunten van ons land zou op zijn minst de steun verdienen van het ministerie van Economische Zaken. Want als nou iets Nederland als 'Digitale Delta' op de wereldkaart kan zetten, dan is dat wel het aanbieden van goede verbindingen aan burgers uit landen die wèl al deel uitmaken van de informatie-elite.