DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

T O M   R O O D U I J N

20 mei 1999

Wachten op Snelnet

Het begon met een monteur die steeds gepijnigder in de hal, de kelder en de studeerkamer doosjes openschroefde en kabeltjes blootlegde. "U heeft alle lijnen al in gebruik", was de conclusie. Met de mededeling dat hij zijn superieuren van deze tegenslag zou verwittigen vertrok hij weer. Op een dag reed een andere monteur voor in het bekende groene wagentje. Die ging voortvarender te werk. Hij sloopte een paneel uit het trappenhuis, haalde een paar tegels uit de stoep en spitte een geul naar de hoofdleiding. Er kwam een nieuw wit doosje naast de andere telefoon- en kabelaansluitpunten. "Hij moet het witte en oranje draadje hebben", werd mij als boodschap aan de volgende monteur meegegeven.

Enige tijd gebeurde er niets.

Tot de eerste monteur zich weer meldde, het doosje aan een inspectie onderwierp, weer naar zijn groene wagentje liep en terugkeerde met een groot kartonnen pakket onder zijn arm. Ging het nu eindelijk gebeuren? 'U moet het witte en oranje draadje hebben", zei ik. De monteur keek mij aan alsof ik hem uitlegde hoe hij de suiker in zijn koffie moest roeren. Aan het witte doosje werd een kabel verbonden, waarvan het andere eind terecht kwam in een grijze kast met de veelbelovende opschriften 'Fastinternet' en 'ADSL'. Nu was het volgens hem alleen nog een kwestie van de ethernetkaart installeren en de juiste nummers intikken.

Dat was twee weken geleden.

Ondanks de plezierige, geduldige wijze waarop de 'helpdesk' van 'Snelnet', want daarop moest ik worden aangesloten, mij door de jungle van IP-adressen, hostnummers en Domeinnamen loodste geeft mijn computer nog altijd geen sjoege als ik met de beloofde turbokracht de electronische snelweg op wil. Twee lampjes op de kast moeten branden: dat van 'power' en dat van 'show time'; in het feit dat het laatste bleef knipperen school het probleem, naar alle waarschijnlijkheid veroorzaakt door een verkeerde instelling aan de andere kant van de lijn. ADSL-technologie, werd mij uitgelegd, maakt gebruik van twee modems: één, als te doen gebruikelijk, aan de zijde van de ontvanger, en één aan de kant van de verzender - in dit geval KPN Telecom waarvan Snelnet, samen met Surfnet en NOB Interactive een experiment is.

Het omzetten van instellingen bij de uitzendende instantie mocht niet baten. Inmiddels heb ik alweer, dankzij een hulpvaardige loods, een set andere IP- en Gateway-nummers ingetikt, de computer opnieuw opgestart en te horen gekregen dat ik nu, vanwege een defecte 'plaat' bij de vorige, op een ander modem ben aangesloten. Verwachtingsvol tuur ik naar het 'show time'-lampje, dat tergend aan en uit blijft gaan. 'Vanochtend is de monteur met de orderbriefjes naar de centrale gegaan", verzekerden ze me. De ochtend is ondertussen zonder enige verandering verstreken.

Dan maar bij wijze van Tantaluskwelling op mijn niet meer zo jonge en op een ouderwets ISDN-modem aangesloten computer ingelogd bij Snelnet. Ik kan niet zeggen dat de belofte van 'ground- breaking technical trial for broadband ADSL technology' mij nu helemaal koud laat, maar iets te lang heb ik wel gewacht op 'high quality streaming audiovisual material' van bijvoorbeeld de 18 grootste hits van Kinderen voor kinderen, het Kinderprinsengrachtconcert en - als 'link van de week' - de afschaffing van de knipperbol in 1961 uit het Polygoon-archief. Is dit niet meer iets voor mijn kinderen?