DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

T O M   R O O D U I J N

26 april 1999

Informatiebombardement

De contacten die de maker van een Internet-rubriek opdoet, leert de ervaring van ruim een jaar, zijn directer en worden sneller persoonlijk dan die van de stukjesschrijver in de papieren krant. Wat te denken van de noodkreet van een lezeres op Aruba, bekend van een paar e-mails naar aanleiding van een hier opgeworpen thema, die binnenkort verhuist naar Mauritius en daar haar drie poezen en twee honden vanwege de strenge quarantaine-voorschriften niet mee naartoe kan nemen? ,,Als ik mijn beesten achter moet laten'', besluit ze haar e-mail, ,,neem ik nooit meer andere. Verdomme! Ik ben zo boos en ik voel me zo machteloos!''

Op De Draad komen ook organisatoren van congressen omtrent Internet en nieuwe media af. De omvang van het sprekerscircuit is, blijkt uit dit e-mailverkeer, ontoereikend voor de talrijke bijeenkomsten in deze bedrijvigheid. En dan zijn er de talloze organisaties en onderneminkjes die per e-mail om de aandacht van de rubriekschrijver vragen. Mailinglijsten worden ijverig uitgewisseld, want de mededelingen over nieuwe initiatieven die aanvankelijk druppelsgewijs binnenkwamen, hebben inmiddels de vorm van een stortbui aangenomen. Of zou Internet in de tussentijd zoveel meer activiteit hebben gegenereerd?

Terugblikkend op de twee jaar die ik nu bij de Internetredactie werk, constateer ik een onmiskenbare wijziging in mijn patroon van 'media-consumptie'. E-mail is, afgezien van alle ruis, een belangrijke informatiebron. Behalve lof, kritiek en aanvullingen op De Draad, variërend van hoogstpersoonlijk tot uiterst zakelijk, ontvang ik dagelijks een vijftal bulletins van uiteenlopende e-zines waarop ik ben geabonneerd. Daarin lees ik vooral over ontwikkelingen op het gebied van computers en Internet. Verder vindt er met door deze rubriek gegroeide correspondentie-vriendschappen een levendige uitwisseling plaats van wetenswaardigheden op de meest uiteenlopende gebieden.

Maar de belangrijkste verandering heeft zich voorgedaan op het terrein van de nieuwsvoorziening. Steeds meer is de krant voor mij het medium voor de achtergrond en de beschouwing geworden, terwijl ik het nieuws op radio, televisie en Internet lees. Sinds de Kosovo-crisis is het aandeel Internet-nieuws zelfs aanzienlijk gestegen, ten koste van de andere media. Vooral de speciale afdeling van Yahoo! over de 'Nato-Serbia War' wordt door mij dagelijks geraadpleegd. Hier zijn talloze links te vinden: voor nieuws en achtergrond naar belangrijke kranten en persbureaus, voor geluids- en beeldmateriaal, voor documenten en voor propaganda naar de sites van de belligerenten. Nederlandse media leggen het hierbij af in verscheidenheid, volledigheid en snelheid.

Zo'n vijfentwintig geleden stond in het Zaterdags Bijvoegsel van deze krant een rubriek met de titel 'Hoe raak ik even geïnformeerd als ...' Op de stippellijn de naam van een bekende figuur uit het cultureel, maatschappelijk of zakelijk leven die werd geïnterviewd over de kranten, vakbladen en tijdschriften die hij (m/v) las en de programma's waar hij naar luisterde en keek. Je zou zo'n rubriek nu weer eens kunnen maken, bijvoorbeeld onder de titel 'Hoe kies ik uit de overvloed aan informatie even goed als ...' Een vergelijking tussen beide reeksen zou de verandering in de mediaconsumptie in het afgelopen kwart eeuw aanschouwelijk maken, de groei van de keuzemogelijkheden en de manier waarop de voormalige nieuwsveelvraat in het informatietijdperk een selectieve nieuwsgrazer is geworden.

Rest de vraag of de nieuwe 'nieuwsconsument' nu blij moet zijn met het huidige informatiebombardement, of dat hij 25 jaar geleden juist beter af was met het beperkte aanbod.