DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN
CS VRIJDAG

T O M   R O O D U I J N

21 april 1999

Ten strijde! (2)

Van het computerspel 'Prince of Persia' komt binnenkort een derde, drie-dimensionale versie op de markt. Dat is tien jaar na de lancering van de eerste aflevering, waarin de hoofdpersoon niet meer is dan een schetsmatig poppetje. Ondertussen verscheen de aanzienlijk levensechtere 'Prince of Persia 2, The Shadow & The Flame'. De ontwikkeling van dit spel weerspiegelt voorbeeldig de wedloop tussen de technologische vooruitgang en de steeds hogere eisen van de geoefende speler.

In de winkel vond ik een 'collector's edition' van deze moeder aller computerspellen, waarop behalve versie 1 en 2 een filmpje staat van 'The Making of Prince of Persia 3D'. Het filmpje laat zien hoe de broer van maker Jordan Mechner in 1985 voor de camera rende, van muren afsprong en uitgleed.

Het resultaat werd gedigitaliseerd en 'over de animaties gelegd' om de bewegingen van de Perzische prins zo natuurgetrouw mogelijk te laten overkomen. Tegenwoordig worden nog steeds menselijke bewegingen gekopieerd om animaties levensecht te maken, alleen zijn het nu professionals die daarvoor worden ingehuurd. Voor het zwaardvechten van de derde prins is een schermexpert aangetrokken, die precies weet welke gevolgen welke slagen hebben. Zo kan bijvoorbeeld de kop van Rugnor, 'half man, half tijger', er uitsluitend worden afgehouwen met een horizontale zwaardbeweging.

Voor wie het nog nooit heeft gespeeld een beknopte uitleg van de Prince of Persia. Om de door hem beminde prinses uit handen van een tiran te bevrijden moet de Perzische prins zich een weg banen door paleisgangen en -kerkers vol gevaar. Als de prins niet door de talrijke wachters van de sultan een kopje kleiner wordt gemaakt, dan gebeurt dat wel door spiezen die ineens uit de grond opduiken, giftige drankjes die zijn pad kruisen of happende zaagbladen die hij moet zien te ontwijken. Het is een combinatie van nuchter verstand en behendigheid waarmee de speler op het hoogste 'level' moet zien te belanden, zonder dat zijn 'levens' - die hij onderweg vergaart en ook weer verliest - helemaal op raken.

Ik ben zo goed op de hoogte omdat mijn 6-jarige zoon sinds een week aan 'de prins' - zoals hij het zelf noemt - verslingerd is. Tot ver na kinderbedtijd zit hij achter het toetsenbord, als een bezetene met de shifttoets zijn tegenstanders om de oren slaand. In de tweede versie gaat een voltreffer niet alleen met een bloedspat gepaard, maar lazert de getroffen wachter met een ijzingwekkende kreet van de paleismuur. In ons huis klinken de slagen, gillen en ploffen, en uitroepen als 'Dit mannetje heeft twee levens' of 'Als ik nu dood ben, ga ik naar bed', al even vertrouwd als de tikkende verwarmingsbuis en het fluiten van de theeketel.

De nieuwste versie, beloven de makers, is niet alleen een technische, maar ook een psychologische innovatie. De prins is niet meer iemand die zich altijd vol in de strijd werpt, maar een 'Thinking Man's Hero': hij denkt eerst na alvorens het juiste wapen te kiezen; soms besluit hij zelfs ,,het conflict te mijden''. Het fanatisme waarmee mijn zoon blindelings tegen de paleiswachten ten strijde trekt, doet vermoeden dat hij voor dat laatste snufje geen belangstelling heeft.