DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

24 februari 1999

Heksenjagers (2)

Volgens Karin Spaink zouden de Nuremberg Files, als ze in druk waren verschenen, wèl door de rechter zijn toegestaan. ,,Het gaat hier om de vorm die wordt aangepakt'', stelt ze vandaag in Het Parool. Zoals gisteren in De Draad werd beschreven, heeft deze publiciste de omstreden anti-abortus-site van Neal Horsley onder haar eigen homepage gekopieerd. Ofschoon fel tegen de inhoud ervan, wil Spaink met haar 'mirror-site' protesteren tegen de inbreuk die een verbod op de Nuremberg Files volgens haar betekent op de vrijheid van meningsuiting.

Met de verspreiding van de kopie van de Nuremberg Files bevordert Karin Spaink eerder de verwarring dan de helderheid over de anti-abortus-site. Om te beginnen zijn Horsley of zijn vertegenwoordigers niet veroordeeld tot het verwijderen van de Nuremberg Files, maar tot het betalen van 107 miljoen dollar schadevergoeding aan bedreigde abortusartsen en de organisatie Planned Parenthood. Maar Spaink is er, aldus het Parool, van overtuigd dat dit vonnis 'onderuit wordt gehaald': ,,Het blijft in strijd met het First Amendment.'' Overigens zijn de Nuremberg Files nog gewoon te raadplegen, weliswaar bij een nieuwe provider - de vorige, MindSpring in Atlanta, verwijderde de site vrijwillig -, maar onder het aloude adres www.christiangallery.com.

Het kopiëren van de Files heeft hoogstens een opleving tot gevolg van de publiciteit (o.a. maandag een stukje in The New York Times) en het bezoek van de ook door Spaink verachte site. Daar is Horsley ongetwijfeld erg blij mee, wat toch niet de bedoeling van de publiciste kan zijn. De oprichter van de Nuremberg Files spreekt zelf op zijn site geestdriftig van een enorme toename van belangstellenden sinds ze in de publiciteit kwamen: ,,Waar we gewoonlijk ongeveer 200 duizend hits per maand hadden, krijgen we er nu 400 duizend op een dag, op 26-11-98, en meer dan 1,5 miljoen hits in oktober '98! Daarna van 1-1-99 tot 1-7-99 ontving de website meer dan 1 miljoen hits en meer dan vijfduizend brieven en e-mails, waarvan vele uiteenlopende aanbiedingen bevatten om ons bij te staan in de strijd. Truly in the midst of the battle, the Lord raises up His banner.''

Neal Horsley heeft letterlijk de oorlog verklaard aan iedereen, verpleegkundigen, rechters, advocaten incluis, die medewerking verleent aan abortuspraktijken en geboorteregeling. Zijn gedetailleerde lijsten met privégegevens als adressen, kentekenbewijzen, uiterlijke kenmerken, foto's, etcetera van abortusartsen en hun medewerkers zijn niet anders te zien dan als 'hitlists': vroeger stond er 'Wanted' boven zo'n foto en een door de sheriff uit te keren bedrag, nu wordt met de vervolging van de op de Files geafficheerden Gods genade en verlossing in het vooruitzicht gesteld. Iedereen die niet in verzet komt tegen de 'heiligschennis' die abortus heet is in feite medeplichtig aan moord, meent Horsley. In de oorlog tegen de 'babyslagers' is alles toegestaan, om te beginnen het verzamelen van bewijsmateriaal voor de dag dat deze 'hedendaagse nazi's', net als destijds 'hun voorgangers in Neurenberg', terecht zullen staan.

,,De site zelf keurt geweld tegen klinieken en artsen op zich niet goed'', aldus vandaag Karin Spaink in Het Parool. Nee, maar de site keurt geweld ook zeker niet af. Er wordt inderdaad door Horsley en de zijnen niet expliciet opgeroepen abortusartsen te vermoorden, maar in zijn antwoorden op ondersteunende e-mails stelt de oprichter dat hij eigenlijk 'een zondaar' en 'een lafaard' is omdat hij, met zijn 'legale werkwijze', in feite 'collaboreert' met de - in de VS toegestane - abortuspraktijken. ,,Gegeven de huidige politieke constellatie in dit land vormt de enige manier om gegarandeerd een einde te maken aan dit bloedbad'', schrijft Horsley, ,,een gewelddadig beletten ervan in uiteenlopende vorm, die voor mij òf de gevangenis òf de dood zou betekenen.''

Horsley wil blijkbaar zelf zijn handen niet nog vuiler maken, maar verzet zich evenmin tegen initiatieven van anderen. Trots schrijft een lid van de militie 'Sons of Liberty' hem dat hij bezig is met het formeren van de 'Minute Men' militia units, teneinde de republiek te vestigen 'zoals die oorspronkelijk was bedoeld', ondermeer door 'professionele politici te elimineren'. ,,Ik hoop dat elk militielid in dit land 'Who Are We' zal lezen'', verwijst Horsley naar zijn te boek gestelde ideeën, ,,om Gods plan voor de VS-regering te herintroduceren. Alles wat u kan doen om te helpen wordt hogelijk op prijs gesteld.''

Horsley roept op tot het schenden van de privacy van artsen en ondersteunend personeel, onder andere door maken van foto- en video-opnamen en het plaatsen van webcams in of bij klinieken. Maar zijn teksten zijn dermate doorspekt met moorddadig, bloeddorstig en tot ingrijpen aanzettend proza, dat de onderliggende boodschap duidelijk doorkomt: het medenemen van een geweer of explosief in plaats van een camera wordt althans door Horsley en de God die hij aanhangt niet belet.

Het zou mij verbazen als dit alles onder de vrijheid van meningsuiting blijkt te vallen, maar dat is niet wat in het hoger beroep door Planned Parenthood dient te worden bestreden. Het enige wat moet worden aangetoond is dat de geweldsgolf tegen abortusklinieken en hun personeel mede door dit soort publikaties wordt aangewakkerd - ongeacht of ze in druk of op internet verschijnen.