DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

30 september 1998

Het variété

Hooggeplaatste Personen geven aan niet van gisteren te zijn door zich met Internet te associëren. Bill Clinton beantwoordde onlangs on-line vragen uit het land, op een bijeenkomst over jazz-muziek, Helmut Kohl deed hetzelfde een paar dagen later op een verkiezingsbijeenkomst. Voor het doorknippen van een lint bij de opening van een auto- of waterweg is het in gebruik stellen van een Internet-site in de plaats gekomen. Drukte staatssecretaris Van der Ploeg een paar dagen geleden op de openingsknop van het 'Internet-huis voor journalisten' (www.villamedia.nl), koningin Beatrix voerde gisteren dezelfde handeling uit op de - óók Internetsgewijs te bezichtigen - tentoonstelling 'Rembrandt aan de Amstel' in het Amsterdams gemeenteachief (www.rembrandt-amstel.nl).

Wie heden ten dage zijn producten aan de man wil brengen, afficheert zich in de mondiale etalage. Die opwekkende boodschap kon niet beter worden verbeeld dan door het IBM-spotje waarin een eigentijds echtpaar op vakantie verbaasd van een boerin verneemt dat ze via Internet een wereldwijde klantenkring heeft opgebouwd. Wat goed is voor de groten, kan niet slecht zijn voor de kleintjes; door de industrie wordt de dubbeltjes voorgehouden dat ze nu eindelijk een kwartje kunnen worden. Internet als venster op de wereld, zien en gezien worden; het is een kwestie van geloven.

De krachtpatser en variété-artiest John Massis (1940 - 1988), over wie de Vlaamse televisie gisteren een aangrijpend portret uitzond, hechtte een bovenmatig geloof aan het medium televisie. Massis, gedoopt als Wilfried Morbée, kon letterlijk ijzer met handen plooien en breken, maar een gebrek aan belangstelling daarvoor van de televisie kon hij niet verdragen. (Overigens viel het in werkelijkheid, gezien het overvloedige tv-archiefmateriaal, met die onderbelichting wel mee.) Hij trad op kermissen, in circussen en bij tv-manifestaties achtereenvolgens op als 'De Levende Smidse', 'De Jongste IJzerkoning', 'Hercules' en 'Superman', om zich ten slotte, na een vermelding in het Guiness Book of Records, te tooien met het epitheton 'De Sterkste Man van Europa'.

John Massis had twee soorten trucs: die met de mond en die met de hand. Door middel van een bit (in de betekenis van: mondstuk) tussen zijn kaken liet hij zich via een touw verbinden met auto's die hij vervolgens optilde, met startende motorfietsen die hij tegenhield en met treinwagons die hij voortbewoog. Voorts kon hij grote repen ijzer handmatig en ze bijna draperend om zijn gespierde halspartij zodanig verbuigen dat een sierlijk plastiek ontstond. Hoe indrukwekkend ook deze proeven van spierkracht, Massis' grote frustratie was de tanende belangstelling, naar zijn idee ten gevolge van het wufte tv-vermaak, voor het eerlijke stuntwerk.

Hij uitte zijn verongelijktheid in onbeholpen gestelde brieven aan de media, die, als ze zich toch in zijn buurt waagden, staccato werden toegesproken - waardoor hij steeds minder serieus werd genomen. Zijn grote wens was het oprichten van een tv-station met uitsluitend variété; aan het eind van zijn leven hoopte hij dat met een politieke partij - de 'Positief Radikalen' - alsnog te verwezenlijken. In de documentaire bracht een vriend van Massis alle drukte van de artiest onder één noemer: behoefte aan aandacht. ,,Als hij zijn bek opendeed, bracht hij alles om zeep.'' Daarmee werd voorbij gegaan aan de boodschap en het idealisme die Massis wel degelijk uitdroeg.

Had een homepage de tot op hoge leeftijd bij zijn moeder wonende krachtpatser uit het isolement kunnen trekken? We zullen het nooit weten, want Massis werd niet oud genoeg. Wie nu op Internet zoekt naar gegevens over deze 'Vlaamse Reus' (VRT) vindt niet meer dan een paar summiere vermeldingen: een vergelijking van zijn kaakkracht met die van een pitbull op een hondensite en zijn boek 'Land zonder tanden', á BF 99,- te bestellen bij een elektronische boekwinkel.

(Wordt vervolgd)

P.S. In mijn stukje 'Internet in Business' van afgelopen donderdag heb ik abusievelijk vermeld dat de vormgeving van de nieuwe Shell-site is vervaardigd door het bedrijf Twinspark. Voor de bouw van die site was NOB Interactive verantwoordelijk. Twinspark ontwierp recentelijk de site van Visa.