Column De Draad

Tom Rooduijn is met vakantie. De eerste drie weken van augustus zal Jeroen van Bergeijk ( jvb@ziplink.net)dagelijks een column over Internet schrijven.

Naar aanleiding van De Draad aflevering 'E-mail angst' van 10 augustus, die ook in de krant verscheen onder de titel 'Paniekzaaiers', ontving ik enkele interessante (verlate) reakties. In de betreffende column verbaasde ik me over de opgewonden berichtgeving in de Amerikaanse pers over ernstige beveiligingsproblemen in enkele bekende e-mail programma's. De problemen hadden - en hebben - namelijk nog geen enkel slachtoffer geëist.

Thomas Boschloo beweert dat Good-Times wel degelijk een virus is als je dat tenminste definieert als ,,iets dat kopieën van zichzelf kopieert en verspreidt''. Ik schreef vorige week: ,,Bij het lezen van een e-mail bericht met de aanhef Good Times zou een virus onherstelbare schade op de harde schijf aanrichten. Dat verhaal was wat in goed Amerikaans een 'hoax' heet. Oftewel boerenbedrog.'' Maar Boschloo zegt ,,Good Times is een virus omdat het zich verspreidt via nietwetende mensen.'' En hij heeft natuurlijk gelijk, omdat iedereen het fabeltje van Good Times maar blijft herhalen en elkaar de paniekberichten over virussen per e-mail blijft toesturen, is er inderdaad sprake van een soort virus.

W. Leenaars schrijft in een zeer uitvoerige reaktie ,,zowel de kop als de inhoud van het artikel genaamd 'Paniekzaaiers' heeft mij verbaasd en verontrust". Leenaars meent dat ik niet op de hoogte ben van de feiten en legt vervolgens nog eens omstandig uit wat de problemen met de betreffende e-mail programma's zijn. Hij schrijft ,,Het lanceren van het virus gaat op manieren die je wellicht niet zou verwachten. Als je de attachment aanklikt (om het bijvoorbeeld te verwijderen zoals uw artikel aanraadde), als je naar de menu-keuze Bestand (File) gaat met je muis en zelfs over de naam van de attachment gaan met je muis is voldoende om het virus te laden en te starten. Het virus zit dus niet in de E-mail tekst en ook niet in de attachment. Het virus zit in de naam van de attachment." Ik heb geen verschil van mening met Leenaars over de analyse van het probleem. (een attachment aanklikken, dat heb ik overigens nooit aangeraden. Verwijderen, dat is wat je met een attachment van een vreemde moet doen.) Wel verschil ik van mening over zijn inschatting van de gewichtigheid van het probleem.

,,Als die persoon (degene die een geïnfecteerde e-mail zou ontvangen, jvb) niet goed is ingelicht over dit probleem, of in slaap is gesust door dit soort krantenartikelen of door 'onvolprezen' bladen als Salon (het tijdschrift dat ik in mijn artikel citeerde, jvb) is het leed straks niet meer te overzien'', schrijft Leenaars. En even verder: ,,Het erge van dit alles is dat iedereen die Windows 98 installeert potentieel slachtoffer is van dit probleem.'' Het is dit soort paniekzaaierij die mij de gewraakte column deed schrijven. Als ik als leek in dit soort zaken - en dat ben ik, wil ik rustig verklappen - dit soort opmerkingen lees dan denk ik: oh jé, ik kan geen e-mail van vreemden meer lezen. Sterker nog: als ik Windows 98 installeer word ik slachtoffer van boosaardige cybervandalen. Nogmaals: er is nog geen enkel slachtoffer opgestaan. Er is - voor zover bekend - nog niemand die misbruik heeft gemaakt van het beveiligingsprobleem. Bestaat het daardoor niet? Nee, natuurlijk niet, maar het is wel terecht, en nodig, om vraagtekens te zetten bij het daadwerkelijke risico dat de gemiddelde Internetgebruiker loopt. En dat risico werd, getuige de enorme koppen op de voorpagina's van de meeste kranten, naar mijn mening in de Amerikaanse pers schromelijk overdreven.

Ik raad iedereen die Outlook 98, Outlook Express, Netscape Mail alsmede Eudora 4.0 of 4.1 gebruikt met klem aan zich naar de websites van respectievelijk Microsoft, Netscape en Eudora te haasten om een lapmiddeltje (patch) te downloaden, waarmee eerder genoemde beveiligingsproblemen verholpen kunnen worden.

N.B. Dit was mijn laatste Draad. Dank voor de reakties. Volgende week verzorgt Marie-José Klaver De Draad, daarna keert Tom Rooduijn weer op deze plek terug.