DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

10 juli 1998

Pionieren (4)

Gisteren besloot ik deze rubriek met een alternatief, dat een computerfirma uit Breda meent te kunnen bieden voor het geldverslindende automatiseringsspook. Volgens Klimos Messios zijn de 'Thin Client'-computers van Athena Networking, het bedrijf waar hij werkt, niet alleen veel goedkoper maar ook gebruikersvriendelijker dan gangbare pc's.

Athena produceert netwerkcomputers waarvan de programma's op de server draaien; deze 'Athena Tubes', belooft het zich als 'enige Nederlandse computerfabrikant' (na het faillissement van Tulip) afficherende bedrijf, verzorgen een geavanceerde vorm van datatransport. De oprichter en directeur van het Brabantse bedrijf, Hans de Vries, wordt door Messios omschreven als de 'Bill Gates van Breda'. Athena heeft een jaarlijkse omzet van 12 miljoen gulden, van de in Taiwan geproduceerde computers verwacht het bedrijf er in 1999 15.000 per maand te verkopen..

Athena-producten verlagen de 'Total Cost of Ownership', zette Messios - niet vrij van gevoel voor reclame - per e-mail uiteen. De begroting voor een pc-netwerk valt in de regel veel lager uit dan een bedrijf er uiteindelijk aan kwijt is. Meestal worden de kosten niet meegerekend die voortvloeien uit storingen en reparaties, software-updates, hardware-upgrades, beheerskosten, gebruikersondersteuning, virussen en niet te vergeten de zeer korte afschrijvingsperiode van twee jaar. Zo kost een pc-werkplek ongeveer zeven maal de prijs van de initiële hardware-aanschaf, rekende Messios voor.

Nieuwe applicaties en updates hoeven bij netwerk-computers niet eigenhandig of door een eigen systeembeheerder te worden geïnstalleerd, maar worden centraal op de server gezet en beheerd. ,,Ook het feit dat alle gebruikersinformatie en -bestanden op de server staan'', schrijft Messios, ,, maken het beheer eenvoudig en de kosten laag. Onze Tubes hebben slechts een klein geheugen en een lichte CPU. Ze hebben geen storingsgevoelige elementen of lokale software en er geldt een afschrijvingsperiode van minimaal 5 jaar.''

De netwerkcomputer is wellicht ook het panacee voor de Internetkoorts waardoor veel bedrijven worden geplaagd. E-commerce wordt als hét verkoopmiddel van de volgende eeuw gepropageerd, wie nog geen eigen site heeft telt nauwelijks meer mee en het personeel wil graag electronisch communiceren. Net als bij de aanschaf van computers weet de bedrijfsleiding bij aanvang meestal niet welke kosten er met zo'n Internet-project werkelijk gemoeid zijn. Met een aansluiting op een provider en een simpele homepage ben je er nog niet: ook hier moet geld worden uitgetrokken voor beheer en technische ondersteuning. Een levende website vergt gekwalificeerde IT'ers en ontwerpers, die moeilijk te vinden zijn. Het overige personeel moet weer op cursus, om de verworven kennis vervolgens mede te benutten voor het in de baas zijn tijd chatten en websurfen.

In de Herald Tribune las ik een bespreking van het boek 'Burn Rate: How I Survived the Gold Rush Years on the Internet' van Michael Wolff.

Hierin doet een voormalig, succesvol zakenman in Internet-toepassingen op satirische wijze verslag van de hype waardoor hij aanvankelijk werd meegevoerd. In zijn boek betwijfelt Wolff of Internet werkelijk het veelbelovende nieuwe medium is dat radio en televisie overbodig maakt. ,,Het was een versnelde versie van de cultuur zelf'', beschrijft Wolff zijn kennismaking met Internet, ,, een verzameling modieuze grillen en trends, in combinatie met sociale, historische en economische krachten en technische vernieuwingen, voortgestuwd door voortdurende opschudding en plotselinge terugslagen.''

Misschien zijn al die bedrijven die Internet willen beheersen wel op een hopeloze wijze bezig hun tijd te verknoeien, stelt Michael Wolff. Hij trok zich uit het 'Wilde Westen' van Internet terug, omdat hij het zandkasteel ineen zag storten. Hij schreef zijn boek als tegenwicht tegen de neiging van deze nieuwe industrie om zichzelf te optimistisch en als veelbelovend af te schilderen.

Graag ontvang ik van de lezers van deze rubriek meer reacties op de serie 'Pionieren', die de afgelopen week in De Draad verscheen. Fungeren we als willoze proefpersonen voor fabrikanten van onvolkomen apparatuur en peperdure netwerken? Laten we ons door de voortdurend vernieuwende computer-industrie inderdaad een oor aannaaien? Is Internet werkelijk een modegril, waarmee je uiteindelijk alleen maar tijd en geld verliest?

E-mail naar nevenstaand adres, bij voorbaat dank.