DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

25 juni 1998

Stilte

Het leek of vogels oorverdovend zongen; het kabbelen van water, het waaien van bomen maakte eindelijk geluid. Ik fietste langs de Amstel en kon midden op de weg gaan rijden. De enkeling die zich op straat begaf, was vrouw, of kind, of sprak een andere taal.

Uit een paar tuinen daverde in het voorbijgaan een televisiestem die onbekende namen riep en verslag deed van wat die namen deden of juist nalieten. Ginds klonk een rauwe kreet, uiting van spontaan medeleven of onvervuld verlangen. Verderop werd plotseling gejuicht, een koor van kelen werd hier opgezet.

Op een bankje keek ik naar boven, waar zich tegen een donkerblauwe lucht een stapeling van wolken voltrok. Aan de overkant zag ik het silhouet van zuidoost Amsterdam. Het landschap had de afmetingen van een poppenhuis, het panorama was ineens een aanrechtblad, met het voetbalstadion als koekenpan en het ziekenhuis als keukenmachine. De vuilverbranding spuwde witte rook; het water was al opgezet.

Bij Ouderkerk koos ik de 'stille' kant van de rivier, en was doordrongen van de zeldzaamheid van dit moment waarop de stilte aan beide oevers was neergedaald.

In de verte doemden de contouren op van een fietser die zich zwalkend voortbewoog. Dichterbij kneep ik in de remmen: na drie keer hevig zwenken stortte de fietser op de grond. Hij uitte gutterale klanken die op vloeken leken. Ik hielp hem overeind en vroeg of hem iets mankeerde, wat in Arabisch-Nederlands werd ontkend. Hij bekeek zijn fiets, nam het voorwiel tussen de benen en zette geroutineerd zijn stuur weer recht.

,,Fiets leren'', zei hij. ,,Dankjewel.''

Hij zwaaide zijn rechterbeen over het zadel en vervolgde na een paar vervaarlijke bochten zijn weg.

Ik passeerde hem even later bij een boerderij, waarvan de oprijlaan met oranje vlaggetjes was opgesmukt. ,,Jaaah!'' riep op het erf een gezelschap, dat zich met flessen bier rond een tv-toestel had geschaard.

Even kruiste mijn blik die van de ingespannen fietser. Een blik van verstandhouding: weer een doelpunt, maar het liet ons beiden koud.