DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

28 mei 1998

Verdienen

De overheadprojector is aan een onverbiddelijke terugtocht begonnen. Gisteren werd in de Stadsschouwburg in Gouda een congres gehouden over electronisch uitgeven, en daar stond zo'n apparaat werkeloos op het podium. Alle spreker hadden hun laptop meegenomen en daarin hun 'sheets' opgeslagen.

Een eenvoudig plugje achterin de draagbare computer, een vinger op de spatiebalk een de gewenste teksten, diagrammen en illustraties rollen over het grote scherm. Het maken van overzichtelijke presentaties is een fluitje van een cent geworden met het programma Powerpoint, dat tegenwoordig standaard bij Windows wordt geleverd. Al heeft ook hier het Microsoft-monopolisme toegeslagen, voor de congresbezoeker is het wel zo rustig dat niet iedere spreker in een andere vorm zijn woorden samenvat of verduidelijkt.

In de zaal luisterden uitgeefdirecteuren en marketingmedewerkers naar verhalen over 'nieuwe media' waarmee uitgevers van 'oude media' nieuwe geldbronnen hopen aan te boren. CD-rom is alweer passé, leerde ik, DVD heeft de toekomst - en Internet gold als het toverwoord. Soms denk ik wel eens dat de uitvinding van Internet het gevolg is van een groot complot van de computerindustrie. De consument wordt steeds weer gedwongen de nieuwste computer, programmatuur en aansluiting aan te schaffen, bij bedrijven is de goudkoorts uitgebroken en durft niemand 'de boot te missen'. Wat een geld is daar niet mee gemoeid! Tonnen worden per bedrijf geïnvesteerd in het webontwerp, een mooie plaats op de server en het onderhoud, maar vrijwel niemand heeft er al aan verdiend - tenminste, aan de 'verkeerde' kant van de toonbank. De kassa rinkelt onophoudelijk bij de soft- en hardware-industrie en bij de organisatoren van cursussen en congressen over e-commerce, website-ontwerp en electronisch uitgeven. Met woorden van die strekking opende ik mijn praatje, om vervolgens enthousiast van wal te steken over de site waarop (of is het: waarin?) u zich nu bevindt.

In de theepauze sprak ik met de directeur van een regionale, door de VNU uitgegeven krant. De tijd komt snel naderbij, concludeerden wij, dat op Internet voor alles moet worden betaald. Mijn gesprekspartner vertelde over BanenNet, ,,de grootste banensite van Nederland'' die de VNU exploiteert. Hierop kan men zich voor een kleine tachtig gulden per jaar abonneren. De abonnee kan vrijelijk op de site rondneuzen en hij ontvangt per e-mail de nieuwste, op zijn 'persoonlijk vacatureprofiel' toegesneden vacatures. Een uiterst bewerkelijke site, waarvoor dagelijks personeelsadvertenties uit talloze kranten en bladen moeten worden gecand. Maar volgens een bericht in Adformatie van deze week met de kop ,,Internetvacatures tegen betaling geen lang leven beschoren'' heeft de VNU zich rijk gerekend. Uit een thema-onderzoek van Pro Active naar 'arbeidsmarktcommunicatie op Internet' blijkt dat werkzoekenden niet bereid zijn om te betalen voor een persoonlijke selectie van vacatures. Zelfs voor een 'no cure, no pay'-systeem, waarbij de sollicitant pas betaalt als hij is aangenomen, was ruim een derde van de ondervraagden niet te porren. Toch maken volgens het onderzoek vacaturebanken op Internet een grote groei door. Steeds meer wordt naast de krant ook Internet door werkzoekenden geraadpleegd, ook andere disciplines dan automatisering en techniek winnen op het net terrein.

Misschien is de kop boven het stukje in Adformatie toch wat voorbarig. Betalen wil niemand, als je er speciaal naar vraagt. Op Internet wordt geld verdiend met sites die zich onmisbaar weten te maken - desnoods bij klanten die met tegenzin de creditcard trekken.