DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

JL HELDRING
HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

7 mei 1998

CIA-hond

Wat vervelend voor Jaap de Hoop Scheffer: niet alleen verliezen bij de verkiezingen, maar ook nog eens niet worden genoemd als politiek leider in het CIA-landenoverzicht op Internet.

Onder 'Political parties and leaders' staan bij de PvdA Wim Kok, bij de VVD Frits Bolkestein, bij D66 Hans van Mierlo en bij het CDA Hans Helgers (de enige partijvoorzitter in het gezelschap). Er zitten meer onzorgvuldigheden in de Nederland-files van de CIA: op het kaartje wordt 'Europoort' als een aparte stad vermeld, Nederland zou voor slechts vier procent allochtonen herbergen en drie procent moslims, maar daarbij wordt eerlijk vermeld dat dit gegevens zijn uit respectievelijk 1988 en 1991. Uit 1997 dateren de cijfers over de Nederlandse mobiliteit: Onder 'military power - availability' staat: (males age 15-49): 4.160.723; uitgesplitst naar ,,fit for military service'' is dat: 3.642.218. Meer dan drieëneenhalf miljoen Nederlandse mannen geschikt voor de wapenrok! Zo steek je nog eens wat op over je eigen land. Wist u trouwens dat Nederland voor de CIA geldt als een ,,important gateway for cocaine, heroin, and hashish entering Europe'' en als een ,,European producer of illicit amphetamines and other synthetic drugs''?

Nog veel meer wetenswaardigheden over het eigen en andere landen zijn te vinden op de CIA-site voor kinderen (www.odci.gov/cia/cia-kids), die de Amerikaanse inlichtingendienst onlangs opende. Het verschil tussen de grote-mensen-site van de CIA en die voor kinderen zit hem vooral in de wijze waarop de bezoeker wordt toegesproken: op de hurken. En vaak in een olijke ik-vorm. 'Beroemde' mensen uit de CIA-historie vertellen 'zelf' over hun met veel avonturen doorspekte loopbaan. Evenals de duiven die voor luchtfotografie en de honden die voor het opsporen van explosieven worden ingezet. Zo raakt de Amerikaan al op jeugdige leeftijd vertrouwd met het zegenrijke werk van zijn inlichtingendienst, dat schreeuwt 'CIA's website for kids' elke pagina uit.

,,What is intelligence?'' vraagt de site retorisch. ,,Informatie die onze leiders nodig hebben'' luidt het antwoord op de pagina 'Who We Are and What We Do', ,,om ons land veilig te houden.'' De politieke leiders, zoals de president, legt de inlichtingendienst bij een plaatje van een lachend stel bij een CIA-vlag uit, hebben niet de tijd om alle kranten van andere landen te lezen... ,,there are just too many of them''. En dan: ,,Er is ook informatie die andere landen niet willen delen met de Verenigde Staten, geheimen genoemd.'' De door de CIA gegenereerde informatie wordt verdeeld in vijf categorieën: informatie over dagelijkse gebeurtenissen; voorspelde informatie, over wat zou kunnen gebeuren; alarmerende informatie, die directe aandacht behoeft; onderzoeksinformatie, op basis van diepgaande studie; wetenschappelijke en technische informatie. Over dat bij het vergaren van inlichtingen wel eens iets mis kan gaan, zoals bijvoorbeeld tijdens de Amerikaanse Varkensbaai-invasie op Cuba, geen woord.

De honden-afdeling 'Security Canine Main Page' staat borg voor een paar hilarische momenten. ,,Hi! My name is Jack'', verwelkomt - bij zijn afbeelding - een acht-jarige zwarte Labrador retriever van 85 pond de jonge bezoeker. ,,Ik werk al sinds 1992 bij het hondencorps. De naam van mijn partner is Officer Steven. Ik heb bij wedstrijden medailles gewonnen. Om precies te zijn, ik werd tweede in de landelijke competitie voor explosieven-opsporing (vandaar de medaille om mijn nek).'' Na een gedetailleerd exposé over zijn andere prestaties (enkele trucs en oefeningen worden op de site gedemonstreerd) besluit Jack: ,,I love doing my job and living with my partner, Officer Steven, is fun.''

De CIA weet alles, zelfs over het gemoedsleven van een hond.