DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

12 maart 1998

New mail

Gisteren bepleitte ik een landelijke registratie met behulp van Internettechnologie om wachtlijsten in ziekenhuizen te bekorten, vandaag maakte de minister van volksgezondheid bekend dat met zo'n aanpak - als de benodigde 130 miljoen beschikbaar komt - nog dit jaar een begin kan worden gemaakt.

Eerst moeten de uiteenlopende registratiesystemen van ziekenhuizen worden gestandaardiseerd, dan kunnen ze openbaar worden gemaakt; dat was een belangrijk onderdeel van het advies dat een Wachtlijst-werkgroep vanmorgen presenteerde. Op de radio sprak een verheugde minister Borst de verwachting uit dat wat lang als vrijwel onmogelijk werd beschouwd - werkgevers, werknemers en belangenorganisaties in de gezondheidszorg op één lijn krijgen - nu gestalte krijgt - en dat daarmee een tweedeling in de gezondheidszorg uitblijft.

De bijval die mij per e-mail bereikte voor mijn pleidooi komt door de bekendmaking van dit plan enigszins als mosterd na de maaltijd. Minder relevant zijn nu ook de voorbeelden van registratie van wachtlijsten elders in de wereld, zoals door enkele ex-patriates genoemd; ze zijn niet dermate geavanceerd en op landelijke schaal gecoördineerd als het systeem dat het ministerie van Volksgezondheid nu is aangeraden.

Daarom vandaag een greep uit reacties op eerder gepubliceerde afleveringen van deze rubriek: Het centraal Planbureau reageerde op de columns "Koudwatervrees' en "Breidel', gepubliceerd op 4 en 5 maart, over de bij het CPB ontslagen econometrist Thomas Cool. ,,Cool was uit hoofde van zijn functie op het CPB niet betrokken bij de analyse van het sociale zekerheidsbeleid'', schrijft voorlichter Wim Barentsen. ,,Het ontslag van Cool, dat in hoogste instantie door de rechter is bekrachtigd, staat los van de discussie over zijn werkloosheidsanalyse en de publikatie daarvan. Ten aanzien van het besluit om Cool binnen het Bureau te verplaatsen heeft de rechter geoordeeld dat de aan dat besluit gegeven juridische grondslag onjuist was. Er is dan in juridisch-technische zin sprake van "misbruik van bevoegdheid'. Dit begrip heeft echter een geheel andere inhoud dan de door Cool gebruikte term "machtsmisbruik'.''

Als tweede punt werpt het CPB in de strijd: ,,Cool heeft naast zijn opgedragen CPB-werk op eigen initiatief voorstellen ontwikkeld voor bestrijding van de werkloosheid. Deze heeft hij aangeboden voor publikatie in een CPB-reeks, wat is geweigerd op inhoudelijke gronden. Deze weigering is door Cool aangevochten, maar ook in hoogste instantie door de rechter in stand gelaten. Cool is niets in de weg gelegd om zijn analyse, die los stond van zijn CPB-werk, elders te publiceren.''

Dat blijkt de betrokkene ook te hebben gedaan, getuige het boekje "Werkloosheid en armoede, de oplossing die werkt' van Hans en Auke Hulst, met medewerking van Thomas Cool (Thesis Publishers Amsterdam, 1998).

De hoogleraar Tekstwetenschap Teun A. van Dijk schreef vanuit Chili, in antwoord op mijn vraag waarom hij zijn "Rasoel-boek' op Internet publiceerde (zie de columns "Rasoel revisited' van 6, 9 en 10 maart), dat hij daarmee hoopte "de bal weer aan het rollen' te krijgen. Ook hoopte hij dat er een Officier van Justitie ,,zo slim zou zijn om de zaak nog eens te bekijken''. ,,Maar omdat Justitie, zoals uit mijn boek blijkt, zelf nogal wat boter op het hoofd heeft'', vervolgt Van Dijk, ,,lijkt me dat ook geen haalbare kaart. Alleen als Rasoel zelf een keer zijn mond open doet, of een der andere betrokkenen, komt de zaak uit. Natuurlijk komt het OOIT uit, maar de vraag is wanneer. Er zijn nu bij mijn weten geen verdere feiten te vinden of te reconstrueren. Pas als er weer heel wat publiciteit komt, kan er weer eens wat loskomen. Ik zou eens met Rasoel in het gevang moeten gaan praten - als ik destijds [hier staat een onleesbaar bedrag, TR] had gehad, dan had hij zijn opdrachtgevers wel verlinkt denk ik. De enige die verder door Justitie of anderen aan de tand kan worden gevoeld en die ook alles weet is natuurlijk "Serge Pronkheer', de zogenaamde vertaler van het boek. Naast Rasoel is dat de enige "normale' ingang om het probleem op te lossen. Helaas heb ik gewoon geen tijd voor dit soort zaken. Ik heb ooit gedacht eens een goede jurist en een goede snuffel-journalist te vinden die voor niemand bang zijn, en met hen de zaak verder uit te zoeken. Maar ik heb dat soort personen nog niet gevonden...''

De ontknoping van het raadsel Rasoel laat dus nog even op zich wachten.