DE DRAAD
Eerder verschenen
columns
De column De Draad verschijnt vijf keer
per week.
Lees De Draad en

schrijf Tom Rooduijn rooduijn@nrc.nl

HJA HOFLAND
YOUP VAN 'T HEK
KAREL KNIP
ELSBETH ETTY
ROEL JANSSEN

T O M   R O O D U I J N

9 maart 1998

Rasoel revisited (2)

Uit mijn stukje van vrijdag 6 maart bleek, dat de hoogleraar tekstwetenschap Teun A. van Dijk nog steeds, en nu via Internet, zijn gelijk tracht aan te tonen in de al bijna tien jaar slepende kwestie Komrij-Rasoel.

In een negentig geprinte pagina's tellend "boek' staat Van Dijk uitvoerig stil bij de overeenkomsten tussen gedachtengoed en teksten van Mohammed Rasoel, pseudoniem van de auteur van het racistisch geachte pamflet "De ondergang van Nederland', en die van Gerrit Komrij. Vervolgens gaat Van Dijk in op de zijns inziens bevooroordeelde wijze waarop zijn standpunt door journalisten, columnisten en wetenschappers naar de mestvaalt werden verwezen. Komrij vond dat de hoogleraar zich dermate had geblameerd, dat de leerstoel van "fantast' en "notoir drogredenaar' Van Dijk moest worden opgedoekt. Een verzoek van Gerrit Komrij om Teun A. van Dijk wegens smaad (Van Dijk verweet Komrij "elite-racisme') te vervolgen werd door het Amsterdamse gerechtshof afgewezen.

Van Dijk probeert in zijn betoog verder aan te tonen dat de variété-artiest Zoka F. (ook wel Zoka van A. of "Son of Tarzan') onmogelijk de auteur van "De ondergang van Nederland' kan zijn. Rasoels tekst is te "literair' om geschreven te kunnen zijn door een ongeletterde, uit Pakistan afkomstige variété-artiest, die bovendien slecht op de hoogte is van de Nederlandse politiek en cultuur. Daarom, luidt Van Dijks slotsom, heeft de Amsterdamse politierechter in 1992 Zoka van A. uit Edam ten onrechte veroordeeld tot tweeduizend gulden boete voor het beledigen van moslims in "De ondergang van Nederland'.

Ter ondersteuning van zijn bewering beschrijft Van Dijk in het voorlaatste hoofdstuk van zijn werkstuk een ontmoeting met Zoka F., in november 1994 in een Chinees restaurant te Amsterdam. De variété-artiest bekent de tekstwetenschapper dat niet hij, maar een groep van "zeven of acht' mensen verantwoordelijk was voor de tekst. Hij werd slechts ingehuurd om voor auteur te spelen, tegen een vergoeding die, vanwege de commotie die zijn 'optreden' teweegbracht, achteraf gezien veel hoger had moeten zijn. Toen zijn zaak vrijwel dagelijks de televisie en de kranten haalde, sloeg 'Rasoel' de angst om het hart: ,,Ik ging nog wel door omdat het moest, maar in die tijd begon ik het een beetje af te kappen, met interviews enzo. (...) Ik was steeds in gevaar, en het was niet lollig meer.'' Commentaar van Teun A. van Dijk: ,,Hetgeen mijn indruk van een racistische practical (of liever: sick) joke die ontaardde in een serieuze affaire lijkt te bevestigen.''

De deelnemers aan deze gedenkwaardige ontmoeting bij de Chinees manifesteren zich nu beiden op Internet. Van Dijk met zijn finale inventarisatie en Zoka F. in zijn hoedanigheid van Son of Tarzan. ,,Een muzikaal gekkenhuis!'' kondigt zijn impresario via "Partynet' de variété-artiest aan.

,,Het optreden van Son of Tarzan kunt u zien als een jungle van gimmicks en gags, parodie en lol en een gigantische muzikale chaos. Het heeft kop noch staart, maar wel veel interactie. Zodra Son of Tarzan op het podium komt, begint al meteen het "kontakt'-aspect van zijn show: een uitbundige begroeting. Live Tarzan begint altijd met zijn tweede liedje (hij heeft namelijk geen eerste). U hoort eerst de gitaar, de bas volgt, en nu zijn er ook nog een paar drums te bespeuren, en dan ... CRASH. Met de hals van zijn gitaar knalt meneer Tarzan tegen de bekkens van zijn Suicide Machine. Het vuurwerk begint. Son of Tarzan toont hoe hij de enige idioot ter wereld is, die alle instrumenten van een complete band tegelijk kan bespelen. En elk willekeurig liedje na kan doen zonder gebruik te maken van computers of orkestbanden. Het publiek is totaal overdonderd. Ze dachten alles gezien te hebben, maar zoiets hadden ze zich nooit kunnen voorstellen.''

Jubelend vervolgt impresariaat Nieuwenhuis Produkties: ,,En terwijl de spanning oploopt, vliegt eindelijk de badjas de lucht in, en daar staat-ie in zijn tijgerpak: waarschijnlijk de meest sexy en gespierde adonis van deze tijd. In ieder geval een lichaam om voor flauw te vallen.'' Aan het eind van zijn optreden zwaait Tarzan naar het publiek , roept 'Goodbye folks' en ,,verdwijnt naar de kleedkamer, herinneringen achterlatend aan een avontuur dat weinigen ooit zullen vergeten''.

Op een volgende pagina zien we de zoon van Tarzan, een rode sok aan zijn linker- en een blauwe aan zijn rechtervoet, koket met zijn linkerwijsvinger naar de lauwerkrans op het hoofd wijzend. ,,Ondanks dat de Son of Tarzan gevangen zit in het Nederlandse zalen-circuit'', vermeldt het onderschrift, ,,is hij zijn jungle-streken nog lang niet kwijt (zoals je ziet)!'' Een wat pijnlijke verwijzing naar de vier jaar gevangenisstraf die Zoka F. alias Son of Tarzan vorig jaar door de Haarlemse rechtbank kreeg opgelegd wegens aanranding en verkrachting van vijf vrouwen. De slachtoffers hadden gereageerd op zijn advertentie in het blad ViaVia, met de tekst: ,,Kunstenaar, aardige, sympathieke man, zoekt enkele meisjes tot 22 jaar. Voor body-painting, uitsluitend voor artistieke doeleinden. Geen porno, geen publikatie! Absoluut discreet, F 300,- per sessie.''

Slecht weinigen van de reflectanten zullen de jungle-streken waarmee Zoka ze tot seksuele handelingen dwong ooit vergeten.

http://www.let.uva.nl/~teun/rasoel

http://www.partynet.nl/artindex/tarzan/tarzan1.html