3.10 Verdiensten en criminele gelden

3.10.1 Verdiensten

Tijdens het onderzoek stuitte de commissie op het feit dat informanten de gelden die zij verdienden met het binnenhalen van de containers mochten behouden. De criminele organisaties betaalden de informanten voor het binnenhalen van de containers. Eén informant heeft de commissie meegedeeld dat hij per container gemiddeld 1 miljoen gulden verdiende. Dit geld behoefden de informanten niet af te dragen aan de politie. Verschillende informanten hebben vele miljoenen guldens verdiend aan deze activiteiten. De informanten moesten wel zorgdragen voor het huren van een loods, de benodigde papieren en het betalen van de chauffeur. De informant gaf het geld voor deze betalingen aan de politie, die vervolgens de betalingen verrichtte.

De voorzitter:
Als wij spreken over 45 ton, die er volgens de laatste telling doorheen is gegaan, waar praten wij dan over?
De heer Snijders:
Dat is koffiedik kijken. Het is mij bekend dat informanten zo'n 8 mln. bruto hebben verdiend.
De voorzitter:
Betekenen die grote bedragen dat zij de zaak in feite gerund hebben?
De heer Snijders:
Dat waren in ieder geval de revenuen en zij hadden er erg veel belang bij dat het zo ging als zij wensten. Dat hebben wij bij die informant ook vast kunnen stellen. Noot
De voorzitter:
Had u in uw hoofd hoeveel geld de criminelen daarmee eventueel konden verdienen? Had u daaraan een grens gesteld?
De heer Van Vondel:
Dat was voor mij van geen enkel belang.
De voorzitter:
Van geen belang?
De heer Van Vondel:
Nee, dat was voor mij van geen belang.
De voorzitter:
Dat criminelen er mede doordat de politie meewerkt, indirect c.q. direct, veel geld kunnen verdienen, was ook niet van belang?
De heer Van Vondel:
Nee. In mijn visie moesten wij zorgvuldig omgaan met het gekozen middel en kon er voor de doelstelling - het onderuit halen van die mafia-organisatie - veel wijken. Noot
De verdiensten van de informanten voor het binnenhalen van de containers werden niet afgedragen aan politie en justitie.

De voorzitter:
Mijn opmerking was dat wat er uiteindelijk mee verdiend is door informanten, veel meer is geweest dan de tip-, toon- en voorkoopregeling ooit had kunnen goedmaken.
De heer Van Vondel:
Ja, dat is correct.(...)
De voorzitter:
Sommige informanten hebben er toch miljoenen mee verdiend?
De heer Van Vondel:
Ja, dat is ook correct.
De voorzitter:
Dat zijn toch bedragen die wij niet in de tip-, toon- en voorkoopregeling tegenkomen of bij de
f.500 aanmoedigingspremie voor iemand die u als informant iets vertelt over een gestolen huisbrandkachel?
De heer Van Vondel:
Ja, dat is mij bekend. Dat ligt ook heel anders.
De heer De Graaf:
Bent u ervan overtuigd dat, als het openbaar ministerie wel met uw stelling akkoord was gegaan, de betrokken informanten u precies hadden verteld hoe groot hun winst was en die dan ook volledig hadden afgedragen?
De heer Van Vondel:
Laat ik zeggen dat ik daar vertrouwen in had. Noot

3.10.2 Gebruik criminele gelden

De commissie heeft geconstateerd dat de politie enkele malen gebruik heeft gemaakt van criminele gelden om delen van de methode te financieren. Zo werd de huur van de loods veelal betaald door de informant met criminele gelden. In enkele gevallen is gebleken dat ook kosten voor de oprichting van coverbedrijven met deze gelden zijn betaald. Het inklaren van de goederen en de betalingen van de chauffeur kwamen tevens voor rekening van de informant die deze kosten betaalde met crimineel geld. Op deze manier werd met crimineel geld de methode gefinancierd.

De voorzitter:
De financiering van dat hele traject kost natuurlijk geld.
De heer Langendoen:
Dat is duidelijk.
De voorzitter:
Wat voor geld gebruikt u daarvoor als politie?
De heer Langendoen:
Daarvoor wordt crimineel geld aangewend, dus geld afkomstig van een criminele organisatie.
De voorzitter:
Waar gebruikt u dat geld van die criminele organisatie voor?
De heer Langendoen:
Voor het realiseren van de dingen die u zojuist noemde, namelijk vervoer en loods.
De voorzitter:
En eventueel ook automobielen?
De heer Langendoen:
Eventueel, ja.
De heer De Graaf:
Hebt u materiaal aangeschaft met dat geld?
De heer Langendoen:
Er is met dat geld materiaal aangeschaft.
De voorzitter:
Is het niet vreemd dat de politie crimineel geld gebruikt om materiaal en communicatiemiddelen aan te schaffen?
De heer Langendoen:
Dat is nieuw, denk ik.
De voorzitter:
Is het nou zo dat daar ook die burgerchauffeur in de haven van betaald wordt?
De heer Langendoen:
Ook dat is juist. Noot De commissie constateert tevens dat de CID Kennemerland met criminele gelden auto's en telefoons aanschafte.
De heer Koekkoek:
Ontving u dat geld?
De heer Van Vondel:
Ik ontving dat geld.
De voorzitter:
Hoeveel geld?
De heer Van Vondel:
Veel geld.
De voorzitter:
Is het door uw vingers gegaan?
De heer Van Vondel:
Geld is mij feitelijk door de handen gegaan.
De voorzitter:
Hoeveel geld?
De heer Van Vondel:
Tonnen.
De voorzitter:
Waar legde u dat dan neer? Onder uw hoofdkussen? Waar ging dat geld naartoe? Of is ook dat geheim?
De heer Van Vondel:
Ik heb uitgelegd dat wij voor de uitvoering van dat middel gereedschappen nodig hadden. Die gereedschappen zijn betaald. Ik kreeg het geld in de hand en betaalde het gereedschap. That's it. U moet het niet zien alsof ik een of andere pot heb aangelegd. Als er geld nodig was, werd dat gemeld. Dan kwam het geld op tafel en betaalde ik de kosten.
De voorzitter:
Dus het geld was er op afroep?
De heer Van Vondel:
Ja.
De heer Koekkoek:
Van de informant?
De heer Van Vondel:
Van informanten.
De voorzitter:
Daarmee werd u toch nog extra afhankelijk van die informanten? U had toch beter naar mijnheer Straver kunnen lopen en kunnen zeggen: ik heb een auto nodig, of een telefoon?
De heer Van Vondel:
De afspraak is gemaakt om het doel te bereiken en het zo te doen. Dan heb ik er verder geen probleem mee.
De heer De Graaf:
Waren alle dingen die zijn aangeschaft, voor die specifieke methode dringend
noodzakelijk?
De heer Van Vondel:
Die waren enkel en alleen voor die specifieke actie. Noot Slechts enkele medewerkers van de CID waren op de hoogte van het feit dat informanten de criminele gelden mochten behouden. Ook de meeste officieren van justitie waren daarvan niet op de hoogte. Slechts een enkeling binnen de CID wist dat met criminele gelden opsporingsactiviteiten en -middelen werden gefinancierd. Enkele honderduizenden guldens zijn hiermee gemoeid in Kennemerland. CID-chef Langendoen heeft een soort kasboek aangelegd van deze betalingen. Het kasboek was alleen bekend bij Langendoen, Van Vondel en De Jongh. Noch de korpsleiding, noch de officieren van justitie waren hiervan op de hoogte.
De voorzitter:
(...) Hoeveel geld is er nu geïnvesteerd of gesubsidieerd in de periode dat u hiermee bezig bent geweest?
De heer Langendoen:
Enkele honderdduizenden guldens.
De voorzitter:
En hebt u dat bijgehouden?
De heer Langendoen:
Ja, dat heb ik bijgehouden.
De voorzitter:
Hebt u daar een kasboek van?
De heer Langendoen:
Daar is een soort kasboek van.
De voorzitter:
Waar is dat?
De heer Langendoen:
Dat is op een veilige plek.
De voorzitter:
Is binnen uw korps bekend waar dat kasboek van u is?
De heer Langendoen:
Neen. Noot Langendoen heeft geen verklaring voor het niet inlichten van de korpsleiding of het OM over dit kasboek. Noot Het kasboek, dat slechts bestaat uit enkele vellen papier, geeft een summier en onvolledig overzicht van de betalingen aan informanten vanaf de zomer 1992. Het kasboek is pas nadat de betalingen zijn verricht opgemaakt. Het kasboek geeft de uitgaven en inkomsten via de politie van twee informanten aan. Daarbij staan bijvoorbeeld auto's opgevoerd en zijn de betalingen aan de chauffeur vermeld. In het kasboek worden 31 containers vermeld waarmee de CID Kennemerland onder leiding van Langendoen bemoeienis heeft gehad. Van containers voor de zomer van 1992 weet Langendoen niets. Noot De chauffeur kreeg per container fl. 25.000,-. In een aantal gevallen kreeg de chauffeur volgens het kasboek fl. 2.500,- indien sprake was van legale lading. In het geval van een container als lijntester, waarin geen drugs zaten, kreeg de chauffeur niettemin fl. 25.000,-. De chauffeur M. verklaart echter dat hij steeds fl. 25.000,- kreeg voor de transporten die hij moest rijden. Chauffeur M. verklaart eveneens aan de rijksrecherche dat hij minimaal 65 keer een container heeft gereden. Deze 65 containers zijn niet allemaal vermeld in het kasboek. Het geld dat aan de douane werd betaald is nergens verantwoord. Van een financiële administratie van de dekladingen was geen sprake. Indien de informant zelf aankopen deed ten behoeve van het binnenhalen van de containers werd dat niet geadministreerd. CID-medewerker Van Vondel heeft getracht, zoals hiervoor is beschreven, met crimineel geld een informant te bewegen geen informatie te verstrekken.

vorige         volgende         inhoudsopgave en zoeken