F I L M A R C H I E F
|
![]()
OUDE
NUMMERS |
Leven en lijden van Christus in zwijgende film begeleid door vocalistenKASPER JANSENAan het eind van de lijdenstijd vertoont het Filmmuseum in Amsterdam de film La vie et la passion de notre seigneur Jésus Christ, een zwijgende Franse film uit de jaren 1906 en 1907. Men ziet leven en lijden van Christus in enige tientallen korte scènes. Het zijn tableaux vivants die telkens vanuit één camerastandpunt zijn gefilmd, zodat ze aandoen als bewegende bidprentjes, ook omdat ze deels met waterige pasteltinten zijn ingekleurd. De vijftig minuten durende film wordt live begeleid door een vocaal ensemble van tien zangers die met begeleiding van een kistorgel passende oude Frans religieuze muziek zingen onder leiding van Anthony Zielhorst. De goed uitgevoerde muziek of gezongen Latijnse bijbelteksten zijn per scène met grote zorg gekozen en passen perfect bij de beelden. Zo klinkt de scène waarin Jezus voor Pilatus staat vrijwel lipsynchroon. De Nederlandse versie van de film, gemaakt door de Franse maatschappij Pathé, is gerestaureerd in het Filmmuseum. Lange bijbelteksten zijn eruit gehaald. Gebleven zijn de rode Nederlandse tussentitels, die de bekende scènes uit het verhaal over geboorte, leven, sterven en wederopstanding van Jezus aankondigen. Onder de titels staan telkens twee gallische hanen, het logo van Pathé, dat ook telkens is terug te vinden in de filmbeelden om illegale kopieën te voorkomen. Zo staat de Pathé-haan op de deurpost van de werkplaats van Jozef, op de boot waarmee de wonderbare visvangst wordt gedaan en op de poot van een aanligbank bij het laatste Avondmaal. De vaak aandoenlijke beelden maken door de typische uitvoering van decor en achterdoeken vaak een grafische indruk en herinneren mij aan de Bijbelillustraties van Isings. Maar veel suggestiever dan zulke tekeningen zijn deze vroege filmbeelden, omdat ze middels trucage de verschijningen van engelen en het verrichten van wonderen laten zien als ècht. Zo zien we Jezus werkelijk over het water lopen en op een wolk ten hemel varen.
De film verbindt de verbluffende eigentijdse filmtechniek van het begin
van deze eeuw met die van het baroktheater. Zo verrijst Christus uit zijn
graf, staande op een lift die naar boven wordt getakeld. De filmbeelden
wijken opmerkelijk genoeg soms nogal af van de traditionele iconografie,
zoals van de bekende annunciatie-schilderijen. In de eerste scène
zien we de engel Gabriël, die Maria de geboorte van Jezus
aankondigt. Maria zet eerst een stenen kruik weg, verzinkt dan links in
gebed terwijl ze anders altijd rechts in de bijbel leest. Gabriël
verschijnt dan in het midden en face en niet, zoals gebruikelijk en
profil. Het bijzonderst is de manier waarop de geboorte van Christus in
beeld is gebracht. Jozef en Maria bidden naast de lege kribbe. Dan opeens
ligt daar het Christus-kerstkind. De beide 'ouders' zijn blij verrast.
|
NRC Webpagina's
1 JUNI 1996
|
Bovenkant pagina |