OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | Venus in Furs |
| R E G I E : | Maartje Seyferth en Victor E. Nieuwenhuijs |
| M E T : | Arend André van Noord, Anne van der Ven |
Gestileerde zweepslagen doorstriemen de lucht
HANS BEEREKAMPEerdere verfilmingen van de roman Venus im Pelz (1869), waarmee de Oostenrijker Leopold von Sacher-Masoch zijn naam zou schenken aan een seksuele oriëntatie, hadden iets groezeligs of bedekten de erotische essentie van het verhaal onder een vernis van fatsoen. Geen van die verwijten treft Venus in Furs, een tamelijk klinische Nederlandse zwart-wit-film van het filmmakerspaar Maartje Seyferth en Victor Nieuwenhuijs, die eerder de aandacht trokken met films over kunstenaars, met name Armando.
Seyferth en Nieuwenhuijs illustreren de wereld van Severin en zijn meesteres Wanda met soms heel letterlijke verbeeldingen van zijn masochistische fantasie, dan weer met meer gestileerde, afgeleide beelden.
De meeste aandacht geldt de buitenkant van hun spel, close-ups van naakte huid, het laten knallen van de zweep. Wat de beide, vooral op hun aantrekkelijke uiterlijk geselecteerde hoofdrolspelers precies verbindt of beweegt, blijft duister in hun spaarzame dialogen. De abominabele nasynchronisatie in het Engels verhoogt de associatie met pornografie in onevenredige mate. Venus in Furs is immers niet gemaakt om lust op te wekken: eerder is het een steriele, onberedeneerde poging tot erotische kunst.
1 JUNI 1996