OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | Tombstone |
| R E G I E : | George P. Cosmatos |
| M E T : | Kurt Russell, Val Kilmer, Michael Biehn, Dana Delany, Jason Priestley, Charlton Heston |
Abjecte orgie van visuele wansmaak
HANS BEEREKAMP0 Tijdens het afgelopen Filmfestival Rotterdam lanceerde de onafhankelijke Amerikaanse producent James Schamus (Swoon, Poison) een intrigerende stelling: ,,Hollywood maakt geen Hollywood-films meer''. Hij noemde Terminator 2 als voorbeeld van de trend om in plaats van een traditionele dramatische formule, een soort surrealistisch bombardement van beelden en geluiden, eerder geïnspireerd door Nintendo en videoclips dan door Ford of Capra, aan de (jonge) kijkers voor te zetten.
De western Tombstone, ogenschijnlijk de zoveelste versie van het gevecht dat Wyatt Earp en Doc Holliday op de OK Corral met het bandietengespuis leverden, zou een ander mooi voorbeeld kunnen vormen. Hoe klassiek dit thema ook moge zijn, regisseur George P. Cosmatos, de maker van enkele van de slechtste films van de afgelopen decennia (Rambo, Cobra, The Cassandra Crossing), liet zich door producent Andrew Vajna inspireren tot een abjecte orgie van explosies, zonsondergangen, valse snorren, verkeerd begrepen romantische clichés en visuele wansmaak. Er zit in de hele film nauwelijks een beeld, een Schnitt, een geluidseffect, een blik of een gedachte die klopt.
Des te ergerlijker is de verwijzing naar de mythologie van de western, als geen ander genre emblematisch voor de bloeitijd van het oude Hollywood. Cosmatos waagt het zelfs zijn misbaksel te beginnen met een citaat uit The Great Train Robbery uit 1903, als een kleedjesverkoper die het tapijt van Bayeux aanroept.
Luister eens hoe componist Bruce Broughton de klassieke westernscores plagieert, zie hoe Charlton Heston in een bijrolletje als vlag op de modderschuit mag dienen en ruik de lijm achter de snorren die Kurt Russell, Val Kilmer en zelfs de jonge televisieheld Jason Priestley opgeplakt kregen. Tombstone is een gruwelijke mijlsteen, die verplicht zou moeten worden gesteld op elke universiteit waar filmwetenschappers zich in 'Hollywood' verdiepen, om duidelijk te maken dat de term met alle connotaties vandien niet meer van toepassing is op de onderkant van de huidige produktie. Daar bevinden zich de nieuwe kermisexploitanten, genadeloze kruimeldieven en luidruchtige poseurs zonder een greintje beroepseer.
1 JUNI 1996