OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | The Three Musketeers |
| R E G I E : | Stephen Herek |
| M E T : | Chris O'Donnell, Charlie Sheen, Kiefer Sutherland, Oliver Platt, Tim Curry, Rebecca De Mornay |
Disney in de bocht met drie popcorns
Hans BeerekampDe denkfouten die The Walt Disney Company opeenstapelde bij het maken van een nieuwe verfilming van Dumas' 'De drie musketeers' leidden tot een internationale superflop, waarvan alleen de titelsong 'One for All, All for One', gezongen door de tot drie generaties behorende rocksterren Bryan Adams, Sting en Rod Stewart, het beoogde publiek wist te bereiken.
Het zal wel begonnen zijn met het onverwachte succes van Robin Hood: Prince of Thieves en de verbazing dat zo'n aloud gegeven opnieuw de kassa kon doen rinkelen. Die inspiratie door de Kevin Costner-hit is dan ook nog duidelijk te herkennen in het misbaksel The Three Musketeers, waarover de persmap trots meldt dat men zo dicht mogelijk bij de originele roman is gebleven. Inderdaad is de leeftijd van de hoofdrolspelers - Chris O'Donnell (Scent of a Woman) als D'Artagnan, Kiefer Sutherland als Athos, Charlie Sheen als Aramis en Oliver Platt als Porthos - minder ver verwijderd van die van de literaire helden dan in de hoogtijdagen van Errol Flynn, maar wie wil zo'n schelmenroman nu nog serieus nemen? De laatste versie, van Richard Lester uit 1974, kon zich nog net redden door een overdosis superieure ironie, maar die regisseur wist waar hij mee bezig was.
Voor de Disney-versie werden niet alleen enkele van de populairste jonge Hollywood-sterren gecontracteerd, maar ook regisseur Stephen Herek, die met melige popcorn-tienerfilms als Bill and Ted's Excellent Adventure, Don't Tell Mom the Babysitter is Dead en Champions/The Mighty Ducks bewezen had mentaal dicht bij zijn doelgroep te staan. Het leidt in dit geval tot een film die ernstig authenticiteit tracht na te streven, maar strandt op een totaal gebrek aan begrip voor zowel de zeventiende-eeuwse werkelijkheid als de negentiende-eeuwse romantiek van Dumas. We krijgen weinig anders te zien dan Amerikaanse toeristen die zich voor de verandering eens in historische kledij gestoken hebben, elkaar in joviaal-moderne taal toespreken en meer door de mogelijkheden van de filmtechnologie om een duel vast te leggen geïnspireerd lijken dan door enige trouw aan vorst of vaderland. De allermalste keuze was wel de vertolking van kardinaal Richelieu door Tim Curry, de cult-held Dr. Frank N. Furter uit The Rocky Horror Picture Show. Mel Brooks' visie op Robin Hood is realistischer dan deze filmische variant op het marketing-debacle van Euro Disney.
1 JUNI 1996