OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | Thirty-two Short Films about Glenn Gould |
| R E G I E : | François Girard |
| M E T : | Colm Feore |
32 films zonder Glenn Gould
HANS BEEREKAMPLeven en werk van de legendarische Canadese pianist Glenn Gould (1932-1982) bevatten voor de uit Montreal afkomstige regisseur François Girard zo veel verschillende facetten dat hij aan één biografische film niet genoeg had. Daarom maakte Girard Thirty-two Short Films about Glenn Gould, die min of meer chronologisch aspecten van 's mans genialiteit belichten. Er zijn enkele documentaire interviews, bij voorbeeld met Yehudi Menuhin en Bruno Monsaingeon, maar ook met een kamermeisje en een nicht. Voor het grootste deel zijn de korte films fictieve reconstructies van bijvoorbeeld de minuten voor zijn laatste concert, een door hemzelf geschreven interview van Gould met Gould, de opnamen van een radioklankbeeld, een bezoek aan een chauffeurscafé. Die laatste korte film is de enige zonder klassieke muziek, maar met Down Town van Petula Clark: de zangeres die de grootste Bachvertolker meer bewonderde dan Mozart. Nooit zien we de echte Gould en er wordt in beeld geen toets beroerd.
De wat kille, academische onderneming om Gould, gespeeld door Colm Feore, zo tot leven te roepen slaagt het best in de verbeelding van de paradox van de kluizenaar die naar communicatie smacht: via platen, radio en de telefoon. Gould, goed bevriend met mediaprofeet Marshall McLuhan, wordt in die visie een voorloper van de digitale thuisrevolutie.
1 JUNI 1996