OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | Striking Distance |
| R E G I E : | Rowdy Herrington |
| M E T : | Bruce Willis, Sarah Jessica Parker |
Rammelende thriller over geteisterde politieagent
Joyce RoodnatEen vijfde generatie-politieman ziet zich gedwongen zijn partner, die ook zijn neef is, aan te geven wegens zulk excessief geweld tegen een verdachte dat een coma het gevolg was. Wat in de normale burgermaatschappij niet meer dan je plicht is, is een doodzonde in de twijfelachtige erecode binnen het politiekorps. Deze man is een zogenaamde matennaaier, wat zijn partner ook gedaan heeft. Hij wordt met de nek aangekeken en consequent tegengewerkt. Komt zo iemand aan met een verhaal over een seriemoordenaar die het indirect op hem heeft gemunt, dan is hoon zijn deel. Hij staat alleen en wordt een vrijbuiter tussen de grenzen die zijn beroep hem oplegt.
Striking Distance had op grond van deze uitgangspunten een mooie, dramatische thriller kunnen worden. Over corruptie, over familiezin, over schuldgevoelens, over groepsdwang, over isolement, over de druk, de angst, de risico's en de eigenaardigheden van het politievak. Regisseur Rowdy Herrington koos bovendien voor een buitengemiddelde tak van de sterke arm: de waterpolitie van Pittsburgh.
Herrington faalde echter waar hij maar falen kon. Hij mikte zo te zien op een routine-thriller en zelfs die lag ver buiten zijn bereik. Het scenario, waar hij aan meeschreef, rammelt en kraakt van de gammele dubbele bodems en gaat gebukt onder gewrongen familiesentiment dat nooit overtuigend aandoet. In zijn vormgeving wist hij niets aan te vangen met de mogelijkheden van een brede rivier met politiespeedboten: had hij effect nodig dan koos hij, op een keer na, voor de veilige, beproefde, mega-achtervolgingen in auto's over land. Die ene uitzondering, een race tussen twee boten, wil maar niet spannend of spectaculair worden.
Bovendien zat Herrington met Bruce Willis.
Bruce Willis speelde een aantal leuke, goede rollen (in Blake Edwards' Blind Date, in Die Hard van John McTiernan, in The Player van Robert Altman) maar vaker ging het mis. In Striking Distance laat hij zich kennen als een wanhopig zijn best doende tweederangs acteur. Draagt hij een uniform (hij speelt tenslotte een politieman) dan ziet hij eruit of hij in de verkleedkist is gedoken. Hij spreekt zijn zinnen uit of hij een cursus dramatisch voorlezen volgt en moet zijn personage een vrouw beminnen, dan lijkt hij dronken en stoned tegelijk. En regisseur Herrington lukte het niet daar iets aan te doen.
1 JUNI 1996