OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | Something to Talk About |
| R E G I E : | Lasse Hallström |
| M E T : | Julia Roberts, Dennis Quaid, Gena Rowlands, Robert Duvall, Kyra Sedgwick |
Misbaksel met belegen moraal
PIETER STEINZIn de ogen van de filmproducenten in Hollywood moet het een droomproject hebben geleken: een scenario van Callie Khouri, die in 1991 een Oscar won voor het vrijgevochten script van Thelma and Louise, verfilmd door Lasse Hallström (My Life as a Dog, What's Eating Gilbert Grape), met camerawerk van Sven Nykvist (bekend van Ingmar Bergman en Woody Allen) en hoofdrollen voor Julia Roberts, Gena Rowlands en Robert Duvall. Maar zelfs een Dream Team kan een misbaksel fabriceren, zo blijkt uit Something to Talk About.
Van begin af aan is eigenlijk niet duidelijk wat Hallström (of liever Khouri) voor ogen heeft gestaan. Een feministisch getint familiedrama, over vrouwelijk verzet tegen de dubbele moraal? Waarschijnlijk niet, want hoewel Grace Bichon (Roberts) wegloopt bij haar man (Dennis Quaid) als ze hem op seriële ontrouw betrapt, valt ze hem na een korte afkoelingsperiode toch weer gelukkig in de armen. Een romantische komedie dan, over de plotselinge huwelijksproblemen van een dochter en haar moeder? Ook niet, want Something to Talk About biedt goedkoop sentiment in plaats van romantiek, en humor is op een enkele dialoog na ver te zoeken. Bovendien: hoe charmant Julia Roberts ook staart, ruziet en fleemt, een echte comédienne à la Hopkins of Hepburn is ze niet.
Als een halfbakken tragikomedie, zo komt Something to Talk About over.
Het tempo ligt laag, de intrige èn de nevenintrige zijn slap, de
moraal ('overspel baat een slecht huwelijk, maar alleen als de man zich
eraan overgeeft') is belegen, en de acteurs komen niet uit de verf. Het
talent van Gena Rowlands wordt te grabbel gegooid, en Kyra Sedgwick, die
perfect gestalte geeft aan Emma Rae, het vuilbekkende rechtdoorzeeë
zusje van Grace, is te weinig in beeld om de film te redden. Something
to Talk About maakt geen andere emoties los dan ergernis over zoveel
niksigheid. Of, zoals Emma Rae zou zeggen: 'Lick it, stamp it, and mail
it to somebody who gives a shit.'
1 JUNI 1996