OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | The Lookout (Another Stakeout) |
| R E G I E : | John Badham |
| M E T : | Richard Dreyfuss, Emilio Estevez, Rosie O'Donnell, Cathy Moriarty |
Kijkje onder staart van vluchtende poes
Joyce RoodnatDe nieuwe film van John Badham heet The Lookout. Hoewel, nieuw, al werd hij niet lang geleden gemaakt, eigenlijk is het de oude film van John Badham. In de Verenigde Staten werd hetzelfde produkt niet voor niets Another Stakeout genoemd. Die titel verwijst naar de film Stakeout van dezelfde regisseur uit 1987. Terecht. The Lookout, zoals hij in Europa heet, is een vervolg, in de slechtste zin die Hollywood aan dat begrip pleegt te geven - hij vertelt met dezelfde acteurs ongeveer hetzelfde verhaal als de oorspronkelijke film, met maar één doel: de opbrengst van net zo veel geld als deel 1.
Filmers die zichzelf serieus nemen, passen voor een dergelijke vorm van uitmelkerij. Alleen wanneer er werkelijk kans is op iets nieuws beginnen ze eraan. John Badham, toch de nijvere cineast die films als Saturday Night Fever en Blue Thunder een persoonlijke toets wist te verlenen, leende zich voor de regie van The Lookout die de scriptschrijvende producent Jim Kouf, ook verantwoordelijk voor scenario en regie van deel 1, op papier zette. Badham maakte er niets van: The Lookout vertelt een iets ander verhaaltje dan Stakeout, maar is voor 90 procent precies hetzelfde, maar dan een beetje grover, een beetje platter, een beetje patseriger. Nooit een ietsje leuker, spannender of verrassender.
Net als in Stakeout krijgen de twee zich als HAVO 3-leerlingen gedragende detectives de opdracht om dag en nacht een huis, dit maal in een sjiek vakantiedorp, in de gaten te houden, nu met de bedoeling om een verdwenen kroongetuige voor een mafia-proces vast te nemen. Het tweetal is gemodelleerd op het vertrouwde Grijpstra & De Gier-stramien, de ene jong en onbezonnen, zijn partner ouder, kalmer maar als het erop aankomt even jongehonderig. Richard Dreyfuss en Emilio Estevez spelen deze rollen als automaten: schreeuwerig en met een opgelegd aplomb dat de smakeloze humor voor geraffineerd moet verkopen. Om te beginnen valt er een in de laadbak van een vuilniswagen, maar de hilariteit is pas compleet als ze versterking krijgen toegewezen in de vorm van een Vrouw, nog wel een dikke, ongetrouwde, met een gigantische hond.
De hond gaat achter de kat van het te bewaken huis aan (wat resulteert in, ik lieg dit niet, een shot vanonder de staart van de vluchtende poes) en de chaos is al compleet voor het verhaal goed en wel van start ging. Meer chaos kon regisseur Badham eigenlijk niet aan, maar hij moest. En hij faalde. Zijn enige hoop is dat hij 'nee' zal durven verkopen wanneer hem wordt gevraagd om ook nog een deel drie te regisseren.
1 JUNI 1996