OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | Jack and Sarah |
| R E G I E : | Tim Sullivan |
| M E T : | Richard E. Grant, Samantha Mathis, Ian McKellen, Judi Dench |
19 theaters
De baby's gaan er met de film vandoor
HANS BEEREKAMPHet internationale succes van Four Weddings and a Funeral moest haast wel leiden tot velerlei namaakpogingen. Het lijkt zo simpel en goedkoop: schrijf een scenario over de onbeholpenheid van Britten in omgang met de alledaagse emoties van leven, liefde en dood, laat een van de hoofdrollen vertolken door een meer naïeve en spontane Amerikaan, zodat het contrast duidelijk wordt en de film misschien ook in Noord-Amerika nog te verkopen valt, en bezet de overige rollen uit het eindeloze arsenaal van voortreffelijke, door hun geringe sterstatus nogniet zo dure Britse acteurs.
De debuterende regisseur Tim Sullivan, die eerder boeken van Forster en Waugh bewerkte voor zijn oudere en ín-keurige collega Charles Sturridge, schreef dit script zelf, met als inspiratie de ervaring dat mannen die hun baby naar het werk meenemen daarvoor op handen gedragen worden én zijn recente eigen vaderschap. Zo kruiste Sullivan de charme van Four Weddings and a Funeral met die van Three Men and a Baby; niet toevallig leende hij voor zijn Frans-Engelse coproduktie cameraman Jean-Yves Escoffier, die ooit de originele Trois hommes et un couffin fotografeerde.
Weduwnaar Jack (Richard E. Grant, een akelig soort acteur, meer koket en retorisch dan zijn naamgenoot Hugh) verkeert na het verlies van zijn vrouw Sarah in het kraambed eerst in een shocktoestand, die hij met de hem vertrouwde alcoholische middelen te lijf gaat. Pas als hij op een dag wakker wordt naast zijn naakte dochtertje, daar met therapeutische bedoelingen neergelegd door zijn vader, een psychiater, begint het hem te dagen dat kinderen verzorging behoeven.
Van zulke dramatische paardemiddelen (Jack ziet zijn kind aanvankelijk niet eens, wanneer het in het ziekenhuis aan hem gepresenteerd wordt) moet Jack and Sarah het hebben; een enkele lukt, de meeste gaan de mist in. Opvallend is de elliptische structuur van de film, die met zevenmijlslaarzen door de handeling stapt en toch nog de indruk wekt vrij lang te duren. De belangrijkste attractie vormen, zoals in menige Britse speelfilm, de fraai geschreven en nog beter geacteerde bijrolletjes, zoals die van Eileen Atkins als Jacks schoonmoeder. De allerbeste bijrol is die van Sarah jr., die om produktionele redenen door een elkaar afwisselende tweeling vertolkt wordt. Zelden zulke leuke baby's gezien, ze gaan er volledig met de film van door.
1 JUNI 1996