OUDE NUMMERS  
  FILMARCHIEF  
  DOSSIER OPSPORING  
  DOCUMENTATIESERVICE  

Politiek tussen de Westfriese kolen

In de Westfriese gemeente Langedijk loopt het College van Burgemeester en Wethouders hard van stapel met het bouwen van nieuwe wijken en een ambitieus raadhuis annex cultureel centrum. Veel van de autochtone bewoners gaat deze dadendrang en ingrijpen in het door kool gedomineerde landschap te ver. In het dorpshuis valt zelfs gemor te vernemen dat Langedijk voor de Langedijkers moet blijven en dat men geen Alkmaarders en Heerhugowaarders, laat staan buitenlanders blieft. Het gemeentebestuur legt de kritiek hooghartig naast zich neer: de honden blaffen, maar de karavaan trekt verder.

Met behulp van enige politiek geschoolde importbewoners richt de oppositie een politieke partij op, die bij de gemeenteraadsverkiezingen negen van de negentien zetels binnensleept. Op dat moment stopt de film, alsof het een triomfantelijke clou betreft, en niet een patroon dat zich in talloze Nederlandse gemeenten eerder voordeed. Het vervolg valt te voorspellen: waarschijnlijk vormt de krappe meerderheid van de oude partijen een college, dat de besluiten alsnog doorzet, terwijl de grootste partij in de oppositie ruziënd uiteenvalt en de opkomst bij de volgende verkiezingen nog weer lager zal worden.

Van den Born filmt dit alles argeloos, als een verslaggever van een niet al te snuggere actualiteitenrubriek, zorgvuldig vermijdend om partij te trekken voor een van beide onsympathieke standpunten. Het aardigst zijn nog de pogingen om stukjes authentieke Noordhollandse cultuur op film vast te leggen, zoals het kolfspel en het pochen aan de bar, maar ook in dat opzicht is Geest uit de polder geen partij voor het hoge gemiddelde niveau van de Nederlandse documentaire.