F I L M A R C H I E F
|
![]()
OUDE
NUMMERS |
Rodriguez als epigoon van Quentin TarantinoHANS BEEREKAMPDe jonge, uit Texas afkomstige cartoonist en filmmaker Robert Rodriguez had in 1992 zijn debuut El Mariachi, naar verluidt voor een budget van 7000 dollar, alleen maar geschreven, geproduceerd en geregisseerd om de 'remake'-rechten aan een Hollywoodstudio te verkopen. Columbia hapte niet alleen toe, maar besloot ook de vingeroefening zelf in de hele wereld uit te brengen. Zo werd Desperado niet een echte 'remake' - dat zou immers geen enkel doel meer dienen - , maar meer een soort vervolgfilm met een slechts deels identieke plot, waarbij Rodriguez weer schreef, regisseerde, produceerde en zelf de camera bediende. Desperado mag dan een professioneler produktie zijn geworden dan het even onbeholpen als overrompelende El Mariachi, veel meer dan stripachtig geweld en een imitatie van clichés uit de spaghettiwestern en de 'nouvelle violence'-stroming heeft Rodriguez niet te bieden. Hij liet de balladevorm van zijn debuut los en maakte van zijn hoofdrolspeler Antonio Banderas een nauwelijks meer muzikaal bevlogen held. Funest lijkt vooral de ontmoeting van Rodriguez met Quentin Tarantino gewerkt te hebben. Tarantino speelt zelf een belangrijke - en tot de beste scènes in de film leidende - bijrol en schreef het script voor Rodriguez' eerstvolgende film From Dusk Till Dawn. Voortdurend gedraagt Rodriguez zich in Desperado als een epigoon van Tarantino, met name van het oeverloze geweld in diens Reservoir Dogs, zonder ook maar een zweem van het talent van Tarantino om ongewone verhalen te vertellen of geweld in een onverwachte context op te dissen.
Zo loopt Desperado uit op het premature Waterloo van een heel snel over
het paard getild talent, dat er beter aan had gedaan nog een tijdje ver
van Hollywood te blijven.
|
NRC Webpagina's
1 JUNI 1996
|
Bovenkant pagina |