U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    F I L M A R C H I E F  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE

  OUDE NUMMERS  
  FILMARCHIEF  
  DOSSIER OPSPORING  
  DOCUMENTATIESERVICE  

T I T E L : Dangerous Minds
R E G I E : John N. Smith
M E T : Michelle Pfeiffer, George Dzundza, Renoly Santiago, Wade Dominguez

Een zenuwachtig trutje tussen de Kiekertaks

PIETER STEINZ
Niemand zou durven beweren dat het een straf is om twee uur naar Michelle Pfeiffer te kijken. Maar de mantel der liefde kan nooit groot genoeg zijn om haar laatste film te bedekken. Dangerous Minds, gebaseerd op het boek My Posse Don't Do Homework van de ex-marinier en middelbare-schoollerares LouAnne Johnson, lijkt bedoeld als een humanistische tragikomedie over de zegeningen van goed onderwijs en een gemotiveerde leerkracht - een soort Dead Poets Society gesitueerd in de 'inner city'. Wie besluit om er een avond aan op te offeren, ziet een mislukt sentimentele schoolbankfilm vol met welzijnsbabbels (,,Wil je er over praten?'') en Ratelband-achtige 'je-kunt-wat-je-wilt'-clichés.

Pfeiffer speelt in Dangerous Minds de idealistische lerares die een klas vol kinderen uit achterstandsbuurten de beginselen van taal en letterkunde moet bijbrengen. ,,Wat zijn dit?'' vraagt ze wanneer ze haar toekomstige pupillen voor het eerst ziet; ,,rejects from Hell?'' Om vervolgens met de moed der wanhoop de strijd aan te gaan. Ze trekt de aandacht van haar leerlingen door karatelessen in te lassen, beloont het opletten bij de grammaticales met snoepgoed en belooft de winnaars van de door haar georganiseerde poëzieprijsvraag ('Welk thema hebben Bob Dylan en Dylan Thomas gemeen?') een diner bij een sjiek restaurant. De klas eet al snel uit haar hand.

Afgezien van het slappe scenario is het grootste manco van Dangerous Minds dat de gebeurtenissen in en om het klaslokaal zo onecht overkomen. Pfeiffers klas maakt nooit een dreigende indruk, zoals bijvoorbeeld 4D ('De Hel') in Bordewijks Bint; de Kiekertaks en de Van der Karbargenboks uit het getto zijn overduidelijk fotomodellen en geen 'gevaarlijke geesten'; hun problemen laten ons koud. Ook hun lerares blinkt niet uit in geloofwaardigheid; zelfs op een keurig provinciaals gymnasium zou een zenuwachtig trutje als zij het geen week uithouden. Je vraagt je dan ook af wat Michelle Pfeiffer ooit in deze rol gezien heeft.

NRC Webpagina's
1 JUNI 1996


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)