OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | AfFair Play |
| R E G I E : | Roeland Kerbosch |
| M E T : | Derek de Lint, Lysette Anthony, Bill Sage, Boudewijn de Groot, Ann Hasekamp |
Glamour zonder lol of venijn
HANS BEEREKAMPToen scenarist-regisseur Dimitri Frenkel Frank in 1988 overleed, liet hij producent Roeland Kerbosch, voor wie hij De ijssalon gemaakt had, een project na dat Gigolo heette. De kern daarvan bestond uit de obsessieve jaloezie van een oude rijkaard, die een beroepsminnaar inhuurt om zijn jongere echtgenote op de proef te stellen. Geen bijzonder origineel gegeven, maar de milde ironie van Frenkel Frank had er wellicht een draai aan kunnen geven.
Zeven jaren later regisseert Kerbosch nu zelf het scenario, door 'script doctor' Bastiaan Gieben geschikt gemaakt voor de internationale markt. De film heet nu met een flauwe woordspeling AfFair Play, speelt zich af in en rond Amsterdam, maar is grotendeels Engels gesproken, omdat de jonge bruid (Lysette Anthony) van de Nederlandse diamantair (Derek de Lint) een Amerikaanse is, en de gigolo (Bill Sage) een door De Lint gesponsorde Amerikaanse golfspeler.
De Amsterdamse locaties lijken soms wel de hoofdrol te spelen. De door Ben van Os aangeklede villa's en kantoren, de verzameling erotische kunst van de diamantair, het golftoernooi, dit alles vormt te samen het glamourland van de nieuwe rijken, maar helaas zonder de vernietigende humor van gastheer Gert Jan Dröge. Kerbosch neemt zijn piepkleine verhaaltje èn de sjampoepelcultuur van de geldadel veel te serieus. Die fout zou Frenkel Frank nooit gemaakt hebben.
Producent Matthijs van Heyningen begeeft zich met AfFair Play op het glibberige terrein van de Engelstalige doorsneefilm voor de internationale markt. Op de uitspraak van het Engels door sommige acteurs na, is het geen film om met kromme tenen naar te kijken, maar er is ook weinig dat lang beklijft (de humor van de casting van Boudewijn de Groot als bisschop zal buitenlanders uiteraard ontgaan). Waarom zou je zo'n film willen maken, waarom zouden bioscoopbezoekers zo'n film willen zien? Een televisiesoap als Diamant is simpeler, goedkoper en soms vileiner en geestiger, als we dan toch een ordinair liefdesverhaaltje met melodramatische wending in de betere kringen zouden willen consumeren. De internationale markt voor een produktie als AfFair Play lijkt beperkt en zeker geen oplossing voor de problemen van de Nederlandse speelfilm.
1 JUNI 1996