OUDE
NUMMERS
FILMARCHIEF
DOSSIER
OPSPORING
DOCUMENTATIESERVICE
| T I T E L : | The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert |
| R E G I E : | Stephan Elliott |
| M E T : | Terence Stamp, Hugo Weaving, Guy Pearce |
Mooie rol van Terence Stamp als trotse en verbitterde transseksueel; In een roze bus naar een vijandige wereld
HANS BEEREKAMPDe titelrol in de Australische film The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert wordt vertolkt door een roze autobus. Aan boord bevinden zich twee travestieten (Guy Pearce uit de tv-serie Neighbours en Hugo Weaving, die de blinde hoofdrol speelde in Proof) en een transseksueel (Terence Stamp). Ze reizen door de 'outback', de slechts door kangoeroes en bier drinkende neanderthalers bevolkte binnenlanden van Australië, op weg naar een engagement in een hotel in Nergenshuizen, geleid door Weavings ex-echtgenote.
Onderweg krijgen ze autopech, worden uitgelachen door botte baasjes en ontmoeten aboriginals, die zich als mede-buitenstaanders direct verwant voelen met het dartele trio. De excentrieke 'play-back'-acts op tophits uit de jaren zeventig (Gloria Gaynor, Vanessa Williams, en natuurlijk, bewaard voor de finale, Abba) worden ingestudeerd tegen de achtergrond van struiken, stenen, stof en een prachtvol ondergaande zon.
Van het scenario, dat weinig meer om het lijf heeft dan de gedachte een 'gay pride'-musical te situeren in een vijandige en troosteloze omgeving, moet de film het niet bepaald hebben. Regisseur-scenarist Stephan Elliott, van wie eerder dit jaar het eveneens voornamelijk op effectbejag mikkende Frauds in de bioscoop terecht kwam, leeft zich uit op dankbare, maar voor de hand liggende visuele contrasten. Hij heeft zeker flair voor show en excentrieke effecten, maar die buitenkant is te licht van gewicht om een film lang te boeien.
Van de twee sterren, die The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert toch verdient, is er een uitsluitend te danken aan Terence Stamp.
De inmiddels 55-jarige Britse acteur, ten tijde van Pasolini's Teorema (1968) vaak aangeduid als de mooiste man van de wereld, verschaft zijn creatie van de transseksueel Bernadette meerdere lagen. Ze is een trotse en verbitterde vrouw, die in haar optreden een andere kant van zichzelf kan laten zien, terwijl door de poeder en glitter heen een immense droefheid zichtbaar blijft. De manier waarop Stamp een hand door het haar strijkt, het hoofd naar achteren gooit en elke seconde waardigheid uitstraalt, is reden genoeg om de film te bekijken. De rest bestaat uit onschuldig en vaak onbenullig plezier, dat te voorgeprogrammeerd lijkt om werkelijk cultstatus te kunnen bereiken. De liefhebbers van Village People en andere parafernalia die herinneren aan de onbekommerde dagen van 'gay liberation' kunnen hun hart ophalen.
Maar de grap over een Abba-drol in een potje, de ultieme relikwie, krijgt pas reliëf door het gezicht van Stamp, wanneer hij ermee wordt geconfronteerd.
1 JUNI 1996