OUDE NUMMERS  
  FILMARCHIEF  
  DOCUMENTATIESERVICE  

Grotesk complot in Cuba

Door DANA LINSSEN
Kleines Tropikana doet denken aan het beroemde Droste-cacaoblikje.

Maar dan staat op elk plaatje een ander blikje. En een andere dame.

,,Alle fictie is een leugen, maar leugens zijn eenvoudigweg waarheid die op hol geslagen is", is het motto van de film. Niets is wat het lijkt.

Achter elke waarheid verschuilt zich een andere, ongerijmder, fantastischer of plausibeler. Dat Kleines Tropikana de vorm heeft van een whodunnit maakt het er niet eenvoudiger op. De vijfde speelfilm van de Cubaanse regisseur Daniel Díaz Torres begint als een Caraïbische politiefilm, waarvan de hoofdpersoon gespecialiseerd is in het opsporen van grafschenners.

Het soort misdrijven kortom waarmee het nou eens niet lekker promotie maken is, zeker tot ergernis van de hoofdcommissaris die, als hij deze Lorenzo moest geloven, al minstens drie bendes van lijkenpikkers had moeten arresteren.

Maar van het een komt het ander en via de moord op een jonge Duitse toerist, waarvoor net iets teveel motieven zijn te bedenken, komt Lorenzo toch weer bij zijn gemolesteerde graven terecht.

Dankzij zijn scherpe, eh, verbeeldingskracht komt hij een internationaal complot van neo-nazi's, inheemse medicijnmannen en kleurrijke schurken op het spoor.

Wie als bij een traditioneel detectiveverhaal een spannende plot als uitdaging ziet om gezellig een beetje mee te puzzelen, is bij Kleines Tropikana aan het verkeerde adres, hoewel de narratieve structuur, voor zover ik dat na een keer kijken kon beoordelen, behoorlijk ingenieus in elkaar zit. Maar wie zich door de innemende Lorenzo op sleeptouw laat nemen, zigzagt door heden en verleden, hinkstapspringt van van amateurvideobeelden naar journaalmateriaal, van lullige tableaux vivants met rumbadanseressen naar charmante kleuterschoolanimaties en van romantische verwikkelingen naar bovennatuurlijke verschijnselen.

Kleines Tropikana is verreweg de aardigste film die door het Filmfestival Rotterdam in roulatie wordt gebracht in de Wereldcinema tour.

Dat de film hier en daar wat rammelt, doet er door z'n enthousiasme en aanstekelijke humor weinig toe.